Τι μπορεί να προκαλέσει η αϋπνία στον εγκέφαλο;

**Aννα** 21.02.10 22:12

Οι άνθρωποι που πάσχουν από χρόνια αϋπνία ενδεχομένως μπορεί να έχουν απώλεια εγκεφαλικής ουσίας, σύμφωνα με νέα έρευνα.

Για πρώτη φορά η απεικόνιση του εγκεφάλου έχει συνδέσει τη χρόνια αϋπνία με τη χαμηλότερη πυκνότητα φαιιάς ουσίας σε περιοχές που ρυθμίζουν την ικανότητα του εγκεφάλου να λαμβάνει αποφάσεις και να χαλαρώνει. Η έρευνα μπορεί ενδεχομένως να οδηγήσει σε νέες αγωγές για ανθρώπους που παλεύουν με την αϋπνία.

Η Ellemarijie Altena, από το Netherlands Institute for Neuroscience δήλωσε ότι τα ευρήματα υποδεικνύουν ότι οι άνθρωποι που υποφέρουν από χρόνια αϋπνία μπορεί να έχουν συνέπειες και σε άλλες νοητικές διαδικασίες όπως η λήψη αποφάσεων.

Οι ερευνητές συνέκριναν τον όγκο της λευκής και φαιάς ουσίας 24 ασθενών με χρόνια αϋπνία με αυτές 13 υγιών και ερέυνησαν για σωματικές και ψυχικές διαταραχές που θα μπορούσαν να αλλάξουν την πυκνότητα του εγκεφάλου.

Την πιο εκτεταμένη απώλεια πυκνότητας εμφάνισαν όσοι έπασχαν από σοβαρή αϋπνία ανεξάρτητα από το διάστημα κατά το οποίο υπέφεραν από τη διαταραχή. Ωστόσο οι ερευνητές δεν είναι σε θέση ακόμα να καθορίσουν αν η αϋπνία προϋπάρχει της απώλειας της φαιάς ουσίας ή συμβαίνει το αντίθετο.

Η Altena δήλωσε ότι δεν γνωρίζουμε ποιος παράγοντας προϋπάρχει, η χαμηλότερη πυκνότητα φαιάς ουσίας ή η αϋπνία, αλλά τα στοιχεία δείχνουν ότι χαμηλή πυκνότητα φαιάς ουσίας μπορεί ενδεχομένως να αποτελεί παράγοντα κινδύνου για εμφάνιση αϋπνίας. Πρόσθεσε ότι εξέτασε μόνο ανθρώπους μεγαλύτερης ηλικίας, επομένως νέες έρευνες σε διαφορετικές ηλικίες θα μπορέσουν πιθανόν μελλοντικά να εντοπίσουν ποιο εμφανίζεται πρώτο.

Οι ερευνητές έχουν αναγνωρίσει από καιρό ότι η αϋπνία διαταράσσει τη λειτουργία του εγκεφάλου και τη συμπεριφορά, αλλά η νέα έρευνα αρχίζει να απαντά στο γιατί συμβαίνει η δυσλειτουργία και πώς θα αντιμετωπιστεί καλύτερα. Ερευνητές ελπίζουν ότι η νέα μελέτη όπως και άλλες θα οδηγήσουν σε περισσότερο ακριβείς και διαφορετικές θεραπευτικές αγωγές για τη χρόνια αϋπνία.

Η έρευνα δημοσιεύεται στο περιοδικό "Biological Psychiatry".

Πηγή:iatronet.gr