Το γονίδιο της υπέρτασης δείχνει αν κινδυνεύουμε από έμφραγμα

**Aννα** 14.06.11 8:54

Τα γονίδιά μας- και μάλιστα ένας συγκεκριμένος γονιδιακός πολυμορφισμός- παίζουν σημαντικό ρόλο στο αν θα νοσήσουμε από αθηροσκλήρωση και στεφανιαία νόσο.
Το γονίδιο της υπέρτασης
Τα γονίδιά μας- και μάλιστα ένας συγκεκριμένος γονιδιακός πολυμορφισμός- παίζουν σημαντικό ρόλο στο αν θα νοσήσουμε από αθηροσκλήρωση και στεφανιαία νόσο.
Μια ελληνική μελέτη, που δημοσιεύθηκε πρόσφατα στο έγκριτο επιστημονικό περιοδικό «Αmerican Journal of Ηypertension» (Μάρτιος 2010), δείχνει ότι όσοι έχουν στον γονότυπό τους ένα αλλήλιο (το G), έχουν μειωμένο κίνδυνο για εμφάνιση της νόσου των στεφανιαίων αγγείων και εμφράγματος του μυοκαρδίου. Τα τελευταία χρόνια- όπως αναφέρουν οι ερευνητές της Α΄ Καρδιολογικής Κλινικής του Πανεπιστημίου Αθηνών κ.κ. Δημήτριος Τούσουλης και Αίαντας Αντωνιάδης- γίνεται πολύς λόγος και για την επίδραση της γενετικής στη διαδικασία της αθηροσκληρώσεως. Ένας μεγάλος αριθμός γονιδιακών (γενετικών) πολυμορφισμών με θετική, αρνητική ή ουδέτερη επίδραση στη διαδικασία της αθηρογένεσης έχει μελετηθεί. Τα στοιχεία είναι ενθαρρυντικά και φαίνεται πως προσφέρουν ακόμα μια εξήγηση για τη δημιουργία της αθηρωματικής πλάκας. Οι ερευνητές εξέτασαν έως σήμερα πολυάριθμους γονιδιακούς πολυμορφισμούς. «Πρόσφατα μελετήσαμε την επίδραση ενός συγκεκριμένου γονιδιακού πολυμορφισμού στη βαρύτητα της καρδιαγγειακής νόσου, αλλά και στη διεργασία της φλεγμονής σε άτομα με στεφανιαία νόσο και υπέρταση και σε άτομα χωρίς στεφανιαία νόσο και υπέρταση», εξηγούν. «Τα αποτελέσματα της μελέτης έδειξαν πως τα άτομα που είχαν στον γονότυπό τους το ένα αλλήλιο (G) είχαν μειωμένο κίνδυνο εμφάνισης στεφανιαίας νόσου μεταξύ των υπερτασικών ασθενών και μικρότερης έκτασης στεφανιαία νόσο. Το ίδιο αλλήλιο φάνηκε πως σχετίζεται με χαμηλότερα επίπεδα δεικτών φλεγμονής συγκριτικά με το Α (αλλήλιο)» Πολύ σημαντικό θεωρούν το γεγονός ότι η συγκεκριμένη επίδραση στη φλεγμονή παρατηρήθηκε μόνο στα υπερτασικά άτομα και όχι στα μη υπερτασικά. «Τα ευρήματα αυτά είναι πολύ σημαντικά ιδιαίτερα στο πεδίο της θεραπείας των ασθενών αυτών, αφού η πιθανή γονοτυπική ανάλυση των ασθενών θα μπορούσε μελλοντικά να καθορίσει και την πιθανή αποτελεσματική θεραπευτική αντιμετώπισή τους», σχολιάζουν.