Το Άγιο Δισκοπότηρο

Το Άγιο Δισκοπότηρο! Άλλος ένας μύθος αυτού του μικρού κόσμου, που με την φαντασία και τα τρελά όνειρα προσπαθεί να επιβιώσει. Ή μήπως όλα κρύβουν μια μικρή αλήθεια μέσα τους; Ο μύθος λέει πως ο Χριστός χρησιμοποίησε αυτό το σκεύος στο τελευταίο του δείπνο και μετά το έδωσε στον Ιωσήφ της Αριμαθείας.

Κ
ατά τον ίδιο μύθο , όταν ο Ιωσήφ κατέβασε το Χριστό από το σταυρό, έβαλε εκεί μέσα τον ιδρώτα και το αίμα του Μεσσία. Λέγεται αλλιώς το ιερό Γκράαλ. Μετά από το θάνατο του Χριστού, ο Ιωσήφ φυλακίστηκε προφανώς σε έναν τύμβο, όμοιο με εκείνο που χρησιμοποίησε για το σώμα του Ιησού. Τον άφησαν εκεί για να λιμοκτονήσει, επί αρκετά χρόνια όμως τρεφόταν από τη μαγική δύναμη του Γκράαλ, που του παρείχε τροφή και νερό κάθε πρωί με θαυματουργό τρόπο. Αργότερα -και σύμφωνα με μια άλλη εκδοχή του μύθου- ο Ιωσήφ ταξίδεψε στην Αγγλία με την οικογένειά του και διάφορους συντρόφους του. Εκείνος εγκαταστάθηκε στο Γκλαστονμπέρι, αλλά το δισκοπότηρο στο Κορμπένικ και στεγάστηκε σε ένα θαυματουργό κάστρο, που φυλασσόταν πάντα από τους Βασιλείς του Δισκοπότηρου.
Αιώνες αργότερα, η τοποθεσία του Μεγάλου Κάστρου του Κορμπένικ ξεχάστηκε. Πολλά χρόνια αργότερα βρίσκονται μπλεγμένοι και έχοντας παίξει πολύ σημαντικό ρολό σ' αυτό το μύθο, οι Άγγλοι και μέχρι και ο βασιλιάς Αρθούρος και το Λάνσελοτ.

Ίσως να γνωρίζετε για το δισκοπότηρο από την ταινία του Σπίλμπεργκ με τον Ινδιάνα Τζουνς. Η ταινία είναι ναι μεν άπλα μία φαντασία, στηριγμένη δε, στην προσπάθεια πολλών ανθρώπων που κατά καιρούς προσπαθούσαν να βρουν το δισκοπότηρο. Σύμφωνα με διάφορα βιβλία που γράφτηκαν γι' αυτό και σύμφωνα με τους ίδιους τους συγγραφείς των βιβλίων αυτών, όλα στηρίζονταν σε παλιά κείμενα που είχαν διασωθεί και που μιλούσαν για ενα αντικείμενο, που έδινε δύναμη και πλούτη σε οποίον το κατείχε. Μέχρι τη στιγμή όμως που θα το ανακαλύψουν παραμένει ένας μύθος. Και οι μύθοι είναι απλά τέλειοι! Εξάπτουν τη φαντασία και είναι λόγος για διαφωνία ή συζήτηση.Πιστεύεται πως οι Ναΐτες και μια αίρεση ονόματι οι Καθαροί ήταν δύο ομάδες άμεσα συνδεδεμένα με το Άγιο Δισκοπότηρο. Οι πρώτοι ήταν εννέα Γάλλοι ιππότες, οι οποίοι έδρευαν και είχαν εγκατασταθεί στο ναό του Σολόμωντα.

Στον F. Wheeler, το Γκράαλ παρουσιάζεται ως βιβλίο. Ένα κείμενο γραμμένο από τον ίδιο τον Ιησού γεμάτο με ιερές γνώσεις, που εύκολα μπορούν να προκαλέσουν τη δημιουργική φαντασία ενός μελετητή για την πιθανή συσχέτιση της μυστηριώδης σοφίας που είχαν ανακαλύψει στην Ιερουσαλήμ οι Ναΐτες.

Οι Καθαροί, από την άλλη, ήταν επίσης μία αίρεση, κατά την άποψη της εκκλησίας και η διαρκής κριτική ενάντια της σχετικά με τη διαφθορά και την ηθική χαλαρότητα της ζωής των μελών της, προκάλεσε την οργή του Πάπα Ιννοκέντιο ΙΙΙ, ο οποίος οργάνωσε με τη συμπαράσταση των βαρώνων της νότιας Γαλλίας σταυροφορία εναντίον τους. Διωγμούς και αιματοχυσία ήταν το αποτέλεσμα. Παρόλα αυτά, αρκετοί από τους Καθαρούς μπόρεσαν να ξεφύγουν σε Ιταλία και Ισπανία. Με μία δεύτερη σταυροφορία όμως, κάθε αιρετική εστία καταπνίγηκε με κορυφαία μάχη την πολιορκία στο κάστρο Μονσεγκύρ το 1244. Σύμφωνα όμως με αναφορές της Ιεράς Εξέτασης, το τελευταίο βράδυ πριν την πτώση του κάστρου, τέσσερις Καθαροί διέφυγαν από μια δύσβατη πλευρά του βουνού, πάνω στο οποίο ήταν χτισμένο το προπύργιο, μεταφέροντας μαζί τους ένα Ιερό Θησαυρό. Το περιεχόμενο του πολύτιμου αυτού φορτίου δε μπόρεσε ποτέ να γίνει γνωστό, όμως η παράδοση θέλει να περιλαμβάνει το ίδιο το Ιερό Δισκοπότηρο.

Με το θρύλο του Δισκοπότηρου όμως, οι ερευνητές Johannes και Peter Fiebag συνδέουν και το μυστηριώδες υλικό με το οποίο τρέφονταν οι Εβραίοι κατά την πορεία τους προς τη γη της επαγγελίας μετά τη φυγή από την Αίγυπτο. Στο βιβλίο τους "The eternal device", το Γκράαλ δέχεται πλέον την ερμηνεία μιας εξωγήινης μηχανής που παράγει τροφή (μάννα). Αυτή η μηχανή αποτέλεσε τον πολύτιμο θησαυρό των Ναϊτών ιπποτών, οι οποίοι και φυγάδευσαν τον παράξενο αυτό μηχανισμό το 1398 με μυστική αποστολή του sir Henry Sinclair στο νησί Oak της Νέας Σκοτίας του Καναδά, όπου και την έκρυψαν σε υπόγεια άγνωστα μέχρι προσφάτως τούνελ!

Το τελευταίο, αλλά ίσως το σημαντικότερο: ενα μικρό παρεκκλήσι του Ρόσλιν (Rosslyn), κοντά στο Εδιμβούργο της Σκοτίας, χτισμένο από το Γουίλιαμ Σαιντ Κλαίρ τον 15ο αιώνα. Η οικογένεια των Σαιντ Κλαιρ έδωσε καταφύγιο στους διωκόμενους ιππότες, αποκτώντας έτσι και τον τίτλο του Ναϊτη Ιππότη, αλλά και σημαντικό μέρος του θησαυρού που λέγεται πως έφεραν μαζί τους. Στις υπόγειες στοές του ναού, ανάμεσα στα υπόλοιπα κρυμμένα αντικείμενα των Ναϊτών, βρίσκεται και το Ιερό Δισκοπότηρο. Ο T. Ravenscroft το 1962 δημοσίευσε το αποτέλεσμα της μελέτης του, ορίζοντας την κρύπτη του Γκράαλ ως μια από τις περίτεχνες κολόνες του ναού.

Μεταλλικοί ανιχνευτές έχουν επιβεβαιώσει την παρουσία ενός μικρού μεταλλικού αντικειμένου μέσα στη στήλη. Οι ιδιοκτήτες όμως αρνούνται να γκρεμίσουν την κολόνα ή να συνεχιστούν περαιτέρω οι έρευνες. Μπορεί μέσα σ'αυτή την κολόνα να βρίσκεται το Άγιο Δισκοπότηρο. Μέχρι τη στιγμή όμως που θα το ανακαλύψουν παραμένει ένας μύθος. Και οι μύθοι είναι απλά τέλειοι! Εξάπτουν τη φαντασία και είναι λόγος για διαφωνία ή συζήτηση. Συμφωνείτε;

Χριστίνα Καπετάνη