Η ΨΥΧΗ ΤΟΥ ΙΗΣΟΥ , Η ΑΓΑΠΗ

**Aννα** 02.04.11 23:09

Ήτανε κρύο φοβερό, βγήκα για κάτι ψώνια.
Ήταν Γενάρης χιόνιζε μες την καρδιά χειμώνα.
Ξάφνου βλέπω μια κοπελιά, το κρύο την χτυπούσε
Ένα κουρέλι μοναχά αυτό φορούσε.

Μου έκανε εντύπωση πώς στέκει μες τα χιόνια,
Λυπήθηκα την φτώχια της παράτησα τα ψώνια.
Σ ένα παγκάκι κάθισα να δω το τι θα κάνει
Αδύναμη φαινότανε, κόντευε να πεθάνει.
Είχε πληγές το σώμα της, πόσο πολύ πονούσε,
Ξυπόλυτη περπάταγε κ κάτι να ζητούσε.
Το πρόσωπό της έλαμπε, τον κόσμο ακολουθούσε
Στο χέρι κράταγε σταυρό κ άλλους τους ευλογούσε.
Χτυπούσε πόρτες των σπιτιών μα όλοι την διώχνανε έξω
Την χτύπαγαν, την έφτυναν δεν μπορώ να τα αντέξω.
Πήγε σ έναν που έβριζε κ στάθηκε μπροστά του,
Κ αμέσως γαλήνεψε κ γλύκανε η λαλιά του.
‘’Συγνώμη’’ αμέσως ζήτησε απ τον συνάνθρωπό του
Κ εκείνη του ακούμπησε το ΣΤΑΥΡΟ στο μέτωπό του.
Είδε έναν που έκλεβε κ έτρεξε να προλάβει,
Το λάθος του μετάνιωσε κ το χε καταλάβει.
Σταμάτησε το κλέψιμο κ έκανε το σταυρό του,
Έσκυψε κ γονάτισε κ έκλαψε για το καλό του.
Ήμουν πολύ περίεργος, τι δύναμη που έχει,
Αυτή η φτωχή η κοπελιά όλα να τα ελέγχει!!!
Ποια είναι; Κ βοήθεια κ αγάπη δίνει σ όλους κ
Στις ψυχές τους δίνει φως κ διώχνει όλους τους φόβους;
Σκέφτομαι, πάω πιο κοντά για να την ρωτήσω,
Να της γιατρέψω τις πληγές κ να την βοηθήσω.
Συγνώμη, λέω στην κοπελιά. Ήρθα να σε ζεστάνω
Κ τις πληγές στο σώμα σου αν θες να σου τις γιάνω.
Ποια είσαι εσύ που βοηθάς τον κόσμο μες το κρύο;
Ποια είσαι εσύ που δεν μιλάς κ αντέχεις χίλια δύο;
Γύρισε κ με κοίταξε μ απέραντη συμπόνια.
Τα πόδια της λυγίσανε κ έτρεμε από τα χιόνια.
Είμαι Η ΨΥΧΗ ΤΟΥ ΙΗΣΟΥ κ λέγομαι ‘’ΑΓΑΠΗ’’
Κ βρίσκομαι στην γη να διορθώνω λάθη.
Λίγοι όμως με νιώθουνε κ εκλεκτοί μ αγγίζουν,
Οι πιο πολλοί με διώχνουνε κ αμέτρητοι με βρίζουν.
Σε όλους όμως τρέχω ΕΓΩ γιατί είναι τα παιδιά μου
Κ ας με χτυπούν κ ας με πονούν, κ ας σχίζουν την καρδιά μου.
Βλέπεις ετούτες τις πληγές που έχει η ψυχή μου;
Από την απιστία σας ανοίγουνε παιδί μου.
Έχω μεγάλη υπομονή κ αντέχω κ άλλα τόσα,
ΜΕΤΑΝΟΙΑ μόνο δώστε μου κ στο ΘΕΟ μια δόξα.
Δεν νοιάζομαι κ ας με χτυπούν με βέλη ασπλαχνίας.
Πληγώνομαι που δεν σκέφτονται τα σφάλματα αμαρτίας.
Μόνο ένα κόκκο σιταριού να δω μετάνοια σας κ
Θα ξεπλύνω μονομιάς τα αμαρτήματά σας.
Μέρα κ νύχτα δίπλα σας είμαι για το καλό σας,
Δοξάστε όμως μια φορά τον ΥΨΙΣΤΟ ΘΕΟ ΣΑΣ !!!
ΕΓΩ Η ΨΥΧΗ ΤΟΥ ΙΗΣΟΥ κοντά σας θα γυρίζω
Κ όσοι μετάνοια δείξετε ΕΓΩ θα σας σφραγίζω.
Σφραγίδα θα ναι ο ΣΤΑΥΡΟΣ πάνω στο μέτωπό σας
Που σαν το βλέπει ο σατανάς θα καίγεται εμπρός σας.
Να ξέρετε εδώ στη γη θα βρίσκομαι ακόμα
ΕΓΩ Ο ΛΥΤΡΩΤΗΣ ΧΡΙΣΤΟΣ τον έσχατο αιώνα.
Σκεφτείτε πως αυτή η ψυχή για όλους εσάς παλεύει
Κ λυτρωμένες ψυχές να δει όλες γυρεύει.
Θα σέρνομαι στα πόδια σας κ ας με ποδοπατάτε,
Κ ας με κλωτσάτε κ ας πονώ κ ας μην με αγαπάτε.
Η ΑΓΑΠΗ ετούτης της ψυχής που έχω περισσεύει,
Να σας γεμίσει τις ψυχές κ όλες να τις μαγεύει.
Γύρισε τώρα να τους πεις σ όσους εσύ γνωρίζεις
ΔΟΞΑ να δίνουν στο ΧΡΙΣΤΟ, συχνά να τους θυμίζεις.
Να τους θυμίζεις πως ΕΓΩ βρίσκομαι στα σκαλιά τους,
Κ αγώνα κάνω να με δει η άπιστη καρδιά τους !!!

Από έναν ιερέα.