Ξεπρόβαλλε ημίγυμνη φορώντας μόνο τα μωβ εσώρουχά της.......

**Aννα** 01.12.10 20:40

Ερωτική Ιστορία

Βγήκε έξω στο μπαλκόνι να τραβήξει μια τζούρα από το τσιγάρο που μόλις είχε ανάψει. Μια μεγάλη εισπνοή για να πάει όσο το δυνατόν πιο μέσα του ο καπνός. Να του κάψει τα πνευμόνια και κείνος να νιώσει το πλημμύρισμα της απόλαυσης που προσφέρει η αυτοκαταστροφή. Με τις τζούρες η καύτρα στην άκρη του τσιγάρου γινόταν πιο έντονα πορτοκαλί.

Έριξε μια τυχαία ματιά λίγο πλαγίως σε ένα απέναντι διαμέρισμα. Μια μυστηριώδης σκιά γλιστρούσε μέσα στο χλωμό φως του διαμερίσματος. Θα πρέπει να υπήρχαν αναμμένα παντού κεριά μέσα. Οι φλόγες τους τρεμόπαιζαν δίνοντας ένα παλλόμενο φως με διαφορετικούς χρωματισμούς στο χώρο. Κάτι από πορτοκαλί στους τοίχους, κάτι από ροζ στα πατώματα και λίγο μπορντό να πλανάται ελεύθερο στην ατμόσφαιρα. Του κίνησε την περιέργεια το θέαμα. Η σκιά πηγαινοερχόταν από το ένα μέρος στο άλλο με νευρικότητα. Πότε μεγάλωνε και πότε μίκραινε. Κάποιες στιγμές ήταν λες και χόρευε μόνη της σε έναν μοναχικό χορό παραμυθιού.

Η σκιά δεν άργησε να αποκαλύψει την μορφή που ακολουθούσε. Ανάμεσα από τις κουρτίνες φάνηκε πλέον ξεκάθαρα μια νέα γυναίκα που φορούσε μπουρνούζι και είχε τα μαλλιά της τυλιγμένα με πετσέτα. Προφανώς μόλις είχε τελειώσει το μπάνιο της. Έδινε την εντύπωση ότι ήταν εξαγνισμένη από το παιχνίδι με το ζεστό νερό. Η επιδερμίδα της φάνταζε απαλή και χρυσαφένια. Η λευκή της όψη της απέδιδε αγνότητα για την ίδια και ηρεμία για τους άλλους. Η σκιά ακολουθούσε πιστά από πίσω το πρωτότυπό της, θαρρείς πως περίμενε κάτι από αυτήν, όπως ο σκύλος που ακολουθεί τον άνθρωπο, όταν τον δει να κρατάει κάτι στα χέρια.

Ίσως να ήθελε να πάρει κάτι από τα χρώματά της. Κάθισε στον πορτοκαλί καναπέ του σαλονιού, αν και μετά βίας φαινόταν ανάμεσα από τις κουρτίνες. Έβαλε το γυμνό της πόδι επάνω στον καναπέ μαλακά και με προσεκτικές κινήσεις ξεκίνησε να βάφει με κόκκινη όζα τα νύχια της. Αν και οι κινήσεις της ήταν επιδέξιες, πρόδιδαν ότι μάλλον κάτι άλλο σκεφτόταν εκείνη τη στιγμή. Ένα σταυροπόδι για να στεγνώσει το χρώμα στον πίνακα ζωγραφικής της και μετά το άλλο πόδι. Εκείνος έμεινε να κοιτάζει με θαυμασμό το θέαμα από το μπαλκόνι του. Όχι με κείνο τον θαυμασμό που πλάθει ιστορίες, αλλά που παρατηρεί την ανεπιτήδευτη ομορφιά. Τα πόδια αυτά θα μπορούσαν να τυλίγονται υπέροχα γύρω από τους γλουτούς του, αλλά θα ήταν υπέροχα κι όταν έτρεχαν γυμνά στα λιβάδια ή όταν κοιμόντουσαν κάτω από μεταξένια παπλώματα. Ήταν τόσο υπέροχα χαριτωμένα, που τα αναγνώριζε κάθε δικαίωμα να ορίσουν την τύχη τους.

Για την επόμενη μέρα οργανώθηκε. Ξέθαψε από την αποθήκη κάτι παλιά κιάλια. Θα την παρατηρούσε ανάμεσα από τις δικές του κουρτίνες πλέον, για συγκάλυψη. Εκείνη φάνηκε πάλι στην ώρα της, πιστή στο ραντεβού τους. Οι τραβηγμένες κουρτίνες του σπιτιού της, διευκόλυναν το έργο της παρακολούθησης. Αυτός είχε πλέον καλή οπτική επαφή με όλο το σπίτι της. Ξεπρόβαλλε ημίγυμνη φορώντας μόνο τα μοβ εσώρουχά της. Περίεργο χρώμα το μοβ . Τονίζει τα πάντα. Συμβιβάζεται με όλα τα χρώματα. Τα έντονα γίνονται σκούρα και τα σκούρα έντονα, στο πλάι του. Έβαλε τζιν κι ένα απλό άσπρο πουκάμισο.

Το φερμουάρ να ανεβαίνει αργά και τα κουμπιά να μπαίνουν αισθησιακά στις κουμπότρυπες. Το ντύσιμό της φάνταζε μυσταγωγικό. Μια διονυσιακή τελετή, όπου χόρευαν οι αισθήσεις με τους ήχους της άρπας της κομψότητας και τη φλογέρα του πάθους. Έβαλε κραγιόν μπροστά στον καθρέπτη. Με ανοικτά τα χείλη. Σαν να έλεγε κάτι σε "ω". Ίσως "σ' αγαπώ". Έβαλε παπούτσια και με το παλτό στο χέρι, βγήκε από την εξώπορτα του σπιτιού.

"Καλά να περάσεις", ήταν η ευχή που ψέλλισαν τα χείλη του.

Αυτά τα ραντεβού με τη μυστική ομορφιά, υπό την σκιά της ένοχης παρακολούθησης, έγιναν το πάθος του. Αγόρασε ακριβέστερα κιάλια και μετά τηλεσκόπιο. Την ζωγράφισε. Έγραψε ποιήματα για αυτήν. Ήταν η μοναδική εμμονή του. Κάποια μέρα για κακή του τύχη είχε προσκαλέσει έναν φίλο της σε δείπνο. Αναμμένα κεριά υπήρχαν πάνω στο τραπέζι και εκείνη με ντελικάτες κινήσεις χειριζόταν τα μαχαιροπήρουνα και έπινε αμαρτωλά το κρασί. Φάνηκε να γελά με τα αστεία του φίλου της. Μάλλον θα απολάμβανε τη συντροφιά του. Δεν άργησε να πάει στο πλάι του.

Ο παρατηρητής δεν άντεξε άλλο στο σκληρό για 'κείνον θέαμα. Αποτραβήχτηκε απογοητευμένος πίσω απ' τις κουρτίνες. Η απογοήτευση ίσως να είναι το μόνο δυνατό συναίσθημα που χαρίζει η γοητεία. Μα την άλλη μέρα τυχαία στο κατώφλι της πολυκατοικίας, είδε το ζευγάρι της νύχτας. Εκείνη ξεπροβόδισε τον φίλο της, λέγοντάς του:

"Χαιρετίσματα πολλά στη μαμά. Αντίο αδελφέ μου..."

Ήταν αδελφός της! Το αίμα της! Μα και βέβαια. Πώς θα μπορούσε αυτός ο αγνός άγγελος να προδώσει τα μυστικά του και να παραδώσει το κορμί του για παραβίαση, στον πρώτο τυχόντα;
Όχι βέβαια!

Μια νύχτα ήταν ντυμένη με μια πορτοκαλί τουαλέτα και χρυσαφί πέδιλα. Η μορφή της θαρρούσες πως ξεπήδησε από κάποιο παραμύθι. Κάθισε σε μια καρέκλα και έβγαλε το ένα πέδιλο, με αμαρτωλή λαγνεία. Τελικά τα παραμύθια προορίζονται για ενήλικες στην πλήρη μορφή τους. Μόνο εκείνοι γνωρίζουν ότι την αλήθεια δεν μας τη μαθαίνουν, αλλά τη μαθαίνουμε μόνοι μας.

Εκείνη άρπαξε το τηλέφωνο που βρισκόταν πλάι της. Σήκωσε το ακουστικό και πατούσε ένα-ένα τα κουμπιά στο καντράν. Ποιόν να καλούσε;

Ακούστηκε από μέσα το τηλέφωνο του να χτυπά. Εκείνος το σήκωσε με περιέργεια:

-Ξέρω ότι με παρακολουθείς...

-Πώς; Ποιος είναι;

-Ξέρω ότι με παρακολουθείς. Απ' την πρώτη στιγμή το ξέρω...

-Μα... Εγώ... Δεν...

-Απ' την πρώτη στιγμή. Από τότε που οι καμπύλες μου δεν ανήκαν σε μένα, αλλά στη σκιά μου. Μα και εγώ σε παρακολουθώ. Προχτές που διάβαζες. Χτες που ετοιμαζόσουν να βγεις με τους φίλους σου...

-Μα...

-Θες να μου βγάλεις το άλλο πέδιλο από κοντά εσύ;

-...

-Θέλω να με γ@*&#εις...

Της έκλεισε το τηλέφωνο. Ο κόσμος του είχε γκρεμιστεί. Δεν ξαναφάνηκε στη γειτονιά.

Την άλλη μέρα είχε κιόλας μετακομίσει.

Πηγή:/derylove.blogspot.com