Χρόνιος βήχας: Αυτά που πρέπει να ξέρετε

**Aννα** 20.09.10 18:28

Ο χρόνιος βήχας είναι από τις συχνότερες αιτίες επίσκεψης στο γιατρό. Πρόκειται για επίμονο βήχα που διαρκεί για περισσότερο...

από 3 εβδομάδες. Ο βήχας προκαλείται από πολλούς παράγοντες. Η απόφαση για άμεση επίσκεψη στο γιατρό λόγω βήχα δεν είναι πάντοτε εύκολη. Όμως όταν ο βήχας έστω και μικρής διάρκειας, συνοδεύεται από αιμόπτυση ή αίμα στα φλέγματα, πυρετό, πόνο στο θώρακα ή δυσκολίες αναπνοής, τότε μπορεί να συμβαίνει κάτι σοβαρότερο και δεν πρέπει να υπάρχει καθυστέρηση στην αναζήτηση συμβουλής από το γιατρό.

Σε πολλές περιπτώσεις δεν υπάρχουν ανησυχητικά σημεία που συνοδεύουν το βήχα αλλά αυτός παραμένει και συνεχίζει να ενοχλεί για περισσότερο από 3 εβδομάδες. Βέβαια δεν είναι ευχάριστο να βήχουμε συνεχώς και έντονα σε ένα δείπνο, στο θέατρο ή να ξυπνούμε τον ή τη σύζυγο μας στο κρεβάτι τη νύκτα λόγω έντονου βήχα. Όμως είναι πολύ σημαντικό να συμβουλευτούμε το γιατρό μας όταν έχουμε χρόνιο βήχα.

Το κάπνισμα είναι μια από τις συχνότερες αιτίες χρόνιου βήχα όπως και το κοινό κρυολόγημα. Το άσθμα, η οπισθορινική ροή εκκρίσεων, η γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση συγκαταλέγονται στους κυριότερους ένοχους του χρόνιου βήχα.

Η διερεύνηση και διάγνωση του προβλήματος του χρόνιου βήχα από το γιατρό είναι εξαιρετικά σημαντική. Είναι σε θέση να ανακουφίζει τον ασθενή διότι με την ανεύρεση της αιτίας που προκαλεί το βήχα, μπορεί να δοθεί η κατάλληλη θεραπεία που θα ανακουφίσει και θα θεραπεύσει τον ασθενή.
Επίσης είναι δυνατόν να ανακαλυφθεί έγκαιρα μια σοβαρή ασθένεια της οποίας οι πρώτες εκδηλώσεις συμπεριλαμβάνουν το χρόνιο βήχα.

Η οπισθορινική καταρροή βλέννας ή μύξας προς το φάρυγγα, είναι η συχνότερη αιτία χρόνιου βήχα σε μη καπνιστές. Είναι δύσκολο να διαγνωσθεί αλλά συνοδεύεται με συμπτώματα ρινικής ροής (τρέξιμο της μύτης) ή βήξιμο για καθάρισμα του λαιμού.

Συνήθως οι γιατροί δίνουν αρχικά για την οπισθορινική καταρροή ένα αποσυμφορητικό ή αντιισταμινικό φάρμακο για να δουν εάν αυτό είναι αρκετό για να υποχωρήσει ο βήχας. Εάν ο βήχας φύγει μετά από μία εβδομάδα με αυτή τη θεραπεία, τότε ο γιατρός θα υποθέσει ότι η οπισθορινική καταρροή ήταν η αιτία. Εάν όμως δεν υποχωρήσει ο βήχας, τότε η αιτία πιθανόν να είναι άλλη.

Το άσθμα είναι η δεύτερη συχνότερη αιτία χρόνιου βήχα σε μη καπνιστές μετά από την οπισθορινική καταρροή. Το άσθμα είναι επίσης η συχνότερη αιτία χρόνιου βήχα σε παιδιά.

Εκείνο που είναι εκπληκτικό είναι ότι ο χρόνιος βήχας μπορεί να είναι το μοναδικό σύμπτωμα του άσθματος σε 57% των ασθματικών. Εάν ο βήχας χειροτερεύει τη νύκτα, μετά από σωματική άσκηση ή όταν υπάρχει κρύο, τότε είναι πιθανότερο ότι πρόκειται για άσθμα.

Για την αντιμετώπιση του άσθματος, ο γιατρός θα χορηγήσει βρογχοδιασταλτικά φάρμακα που βοηθούν στη διάνοιξη των βρόγχων και κορτικοστεροειδή που μειώνουν τη φλεγμονή.

Η γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση προκαλεί τη γνωστή καούρα. Πρόκειται για αίσθημα καύσου με πόνο που εντοπίζεται πίσω από το στέρνο, στο κάτω μέρος του θώρακα και πάνω από το στομάχι. Οφείλεται στην επιστροφή (παλινδρόμηση) του όξινου γαστρικού περιεχομένου από το στομάχι προς τον οισοφάγο.

Ο χρόνιος βήχας μπορεί να είναι το μόνο σύμπτωμα της νόσου. Οι ασθενείς που έχουν χρόνιο βήχα και καούρα, πρέπει να το αναφέρουν στο γιατρό τους. Εάν υπάρχει υποψία ότι η γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση είναι η αιτία του χρόνιου βήχα, τότε ορισμένες αλλαγές στη διατροφή, η καταπολέμηση της παχυσαρκίας εάν υπάρχει και ειδικά φάρμακα, μπορούν να βοηθήσουν.

Η βρογχίτιδα που συχνά προκαλείται από τον καπνό του τσιγάρου, είναι αιτία χρόνιου βήχα.

Οι μολύνσεις του αναπνευστικού συστήματος μπορεί να συνεχίζουν να προκαλούν βήχα ακόμη και μετά την υποχώρηση της μόλυνση. Ο κοκίτης μπορεί να προκαλεί βήχα για πολλές εβδομάδες.

Ορισμένα φάρμακα όπως οι αναστολείς του μετατρεπτικού ενζύμου που χρησιμοποιούνται για τη θεραπεία της ψηλής πίεσης, αλλά και άλλα φάρμακα, είναι σε θέση να προκαλούν χρόνιο βήχα.

Εάν έχετε χρόνιο βήχα, είναι πολύ σημαντικό να συμβουλεύεστε το γιατρό σας. Η αμέλεια για το πρόβλημα, σας στερεί τη δυνατότητα θεραπείας αφήνοντας σας έτσι να υποφέρετε για μεγάλα χρονικά διαστήματα. Επιπρόσθετα, σε αριθμό περιπτώσεων προκαλεί αδικαιολόγητη και κάποτε καταστροφική καθυστέρηση για τη διάγνωση πολύ σοβαρών ασθενειών που πιθανόν να απειλούν τη ζωή.