Γιατί κουτσομπολεύουν οι άνθρωποι;

Η κύρια αιτία, σύμφωνα με τις Βεδικές Παραδόσεις, βρίσκεται στην μη κατανόηση της διαδικασίας έμπνευσης για την ενεργή ανάπτυξη.
Η συνείδηση του σύγχρονου ανθρώπου της Κάλι Γιούγκα σκόπιμα είναι σχηματισμένη με τέτοιον τρόπο, που ο άνθρωπος με τίποτε δεν θέλει να διδαχτεί από τα ξένα λάθη.
Συνεπώς η Ανώτερη Πρόνοια με σκοπό να εξαναγκάσει τον άνθρωπο της Κάλι Γιούγκα να αναπτυχθεί, εφαρμόζει πάνω του την τέλεια επεξεργασμένη μέθοδο διαπαιδαγώγησης
του «μαστιγίου και της καραμέλας»
Αυτό σημαίνει, ότι για την έμπνευση στην ανάπτυξη μας στέλνονται όχι μόνο οι θετικές σχέσεις, δάσκαλοι και οδηγοί, η απλώς καλοί φίλοι, αλλά και οι αρνητικοί υπό μορφήν των κακοθελητών, ζηλόφθονων η απλά κουτσομπόλων.
Ο αριθμός των θετικών και αρνητικών για μας ανθρώπων αντιστοιχεί με μαθηματική ακρίβεια στον χαρακτήρα μας και στην κατάσταση, στην οποία βρισκόμαστε.
Στον όντως νοήμονα άνθρωπο αυτό πρέπει να προκαλεί το αίσθημα της ευγνωμοσύνης.
Όταν λείπει η νοημοσύνη, εμείς γινόμαστε ανικανοποίητοι με τον αριθμό των γεγονότων, που μας δημιουργούνται για την έμπνευση και αρχίζουμε να αναζητούμε τα γεγονότα σε άλλα μέρη, ταυτόχρονα επικρίνοντας τα προηγούμενα.
Απλά αναζητούμε, λόγω της βλακείας, την ίδια όχθη με περισσότερο πράσινο στην απέναντι πλευρά…
Τέτοιον άνθρωπο μπορείς εύκολα να αναγνωρίσεις, αυτός ψάχνει νέο τόπο για την ανάπτυξή του, λέγοντας σε όλους πόσο άσχημα περνούσε στο παλιό τόπο της διαμονής του.
Συνήθως αυτός δεν θέλει να θεραπευτεί και εισέρχεται σε κατάσταση της χρόνιας ανικανοποίησης με τους πάντες και τα πάντα...
Ταυτοχρόνως αυτός είναι δυσαρεστημένος με τον αριθμό των αρνητικών γεγονότων που του συμβαίνουν και είναι βέβαιος, ότι δεν τον εκτιμούν σύμφωνα με την αξία του, πράγμα που τον ωθεί πάλι να αναζητήσει νέο τόπο, στον οποίο ο αριθμός των δυσαρεστημένων με την διαγωγή του γρήγορα φθάνει στο καθορισμένο από την μοίρα του και τον χαρακτήρα του επίπεδο και αυξάνεται επιπλέον, διότι σ’ αυτή την χρονική περίοδο ο χαρακτήρας του έχει χαλάσει ακόμη περισσότερο.
Με άλλα λόγια το ισοζύγιο της θετικής και της αρνητικής προς εμάς στάσης του περιβάλλοντος καθορίζεται από την ίδια την μοίρα βάσει του κάρμα μας και είναι τόσο αριστοτεχνικά εισαγμένο στην καθημερινή ζωή μας, ώστε να μας ωθήσει προς την ανάπτυξη.

Άλλες αιτίες κουτσομπολιού.

Οι άνθρωποι της Κάλι Γιούγκα πολλές φορές μιλάν για τους άλλους αρνητικά , για να αποδείξουν έμμεσα την αξία και την υπεροχή τους.
Και η αιτία είναι πάντα μία- ο αρρωστημένος φθόνος.
Το κουτσομπολιό είναι τρομερό, διότι στρέφεται κατά της ομαλής, κοινωνικής ανάπτυξης του ανθρώπου.
Διότι τους αληθινά κακούς κυνηγούν και δικάζουν ανοιχτά, τους καταγγέλλουν, αλλά κατά βάθος τους φοβούνται.
Γι’ αυτό το κουτσομπολιό ισοδυναμεί με το πισώπλατο φτύσιμο κατά του άλλου ανθρώπου.
Το κουτσομπολιό προορίζεται να αφαιρέσει από τον άλλον την πνευματική περιουσία του- τους φίλους, τους θαυμαστές, τους συμπαθούντες, γι’ αυτό το κουτσομπολιό ισοδυναμεί με τον εμπρησμό.
Το κουτσομπολιό καταστρέφει τις σχέσεις μεταξύ των αγαπημένων, γι’ αυτό το κουτσομπολιό ισοδυναμεί με την διαφθορά και το σαμποτάζ.

Το κουτσομπολιό καταστρέφει την ανάπτυξη του ταλέντου του ανθρώπου σε κάποιο τομέα και την δράση του σε μια κοινωνική ομάδα, γι’ αυτό το κουτσομπολιό ισοδυναμεί με τον δόλο.

Το κουτσομπολιό βλάπτει την ψυχική και την σωματική υγεία του θύματος γι’ αυτό ισοδυναμεί με την δηλητηρίαση.

Το κουτσομπολιό καταστρέφει την ψυχική υγεία του θύματος, γι’ αυτό ισοδυναμεί με την παρότρυνση στην αυτοκτονία.

Το κουτσομπολιό καταστρέφει την πνευματική ανάπτυξη, γι’ αυτό ισοδυναμεί με τον σατανισμό.

Εν ολίγοις, το κουτσομπολιό ισοδυναμεί με τον βιασμό, διότι διψούμε να απολαύσουμε την ομορφιά του ανθρώπου, ταπεινώνοντας την ομορφιά του.

Μία ιστορία.

Ήταν ένας κοντόφθαλμος άνθρωπος, που θεωρούσε τον εαυτό του ικανότατο κριτικό έργων τέχνης και περηφανεύονταν γι’ αυτό πάρα πολύ.
Μια φορά με παρέα φίλων αυτός μπήκε στην πινακοθήκη και αμέσως με μεγάλο στόμφο άρχισε να εξετάζει τους πίνακες στην έκθεση.
Πλησιάζοντας λοιπόν, όπως νόμισε, ένα πορτρέτο, ο κριτικός αμέσως έπιασε την αγαπημένη του δουλειά.
Το κακό ήταν, που αυτός ξέχασε στο σπίτι τα γυαλιά του και δεν έβλεπε τόσο καλά.
Και όμως, με ένα έντονο αίσθημα της υπεροχής, άρχισε να λέει στον κόσμο:
- Το πλαίσιο του πίνακα δεν ταιριάζει στο πορτρέτο, το εικονιζόμενο άτομο είναι κακάσχημο και ντυμένο άτακτα. Πέραν αυτού, το εικονιζόμενο άτομο είναι κυριολεκτικώς αποκρουστικό και ήταν λάθος του ζωγράφου να διαλέξει για πορτρέτο έναν τέτοιο άτομο από αισθητικής απόψεως...

Ο κριτικός έργων τέχνης θα συνέχιζε ακόμη την εξέταση του έργου, αν δεν τον πλησίαζε η γυναίκα του και δεν του ψιθύριζε στ’ αφτί:
- Πάψε!... Μπροστά σου είναι ο καθρέφτης... δεν ξέρεις τι λες...

Τα κουτσομπολιά είναι χειρότερα από την δολοφονία.

Πριν απ’ όλα εμείς οι ίδιοι αυτοκτονούμε, διότι όταν καταδικάζομε τις αρνητικές πλευρές των άλλων, τότε αυτές οι πλευρές περνούν σε μας τους ίδιους.

Υπάρχουν δύο τρόποι καλλιέργειας των θετικών πλευρών: δια της προσωπικής προσπάθειας, που μπορεί να διαρκέσει δεκαετίες ολόκληρες και όχι μία μόνο ζωή και δια της «μόλυνσης»με το θετικό από έναν άλλον άνθρωπο.
Όπως καταλαβαίνετε, ο τρόπος της μόλυνσης είναι πολύ απλός και αποτελεσματικός, το μόνο πρόβλημα είναι, ότι μπορείς να μολυνθείς όχι μόνο με τα θετικά του πράγματα, αλλά και με τα αρνητικά...
Στην ουσία, όταν βλέπουμε τις ατέλειες του άλλου ανθρώπου και αρχίζουμε να τις συζητούμε- τότε πρόκειται για τις δικές μας ατέλειες, τις οποίες παρατηρήσαμε μόνο και μόνο επειδή αυτές φωλιάζουν μέσα μας.

Μια ιστορία.

Ένας μικρός βοσκός σκεφτόταν τον Θεό.
Έλεγε:
- Θεέ μου, αν έλθεις σε μένα, τότε θα Σου δώσω να πιεις γάλα προβατίνας, θα Σε πλύνω καλά και θα Σου αφαιρέσω τις ψείρες από τα μαλλιά Σου.
Έτσι έλεγε συνεχώς ο μικρός βοσκός και πίστευε ειλικρινά στα λόγια του.
Κάποια στιγμή περνούσε από κει ο Μωυσής και όταν άκουσε αυτά τα λόγια, σταμάτησε και άρχισε να επικρίνει τον μικρό βοσκό:
- Μα τι λες; Προσβάλλεις τον Θεό! Νομίζεις ότι ο Θεός έχει ανάγκη από το γάλα της προβατίνας σου; Νομίζεις ότι ο Θεός είναι τόσο βρώμικος, που χρειάζεται πλύσιμο; Νομίζεις, ότι ο Θεός υποφέρει από τις ψείρες;
Τι βλακείες είναι αυτές που λες!

Τα είπε όλα αυτά ο Μωυσής και έφυγε.
Ο μικρός βοσκός στεναχωρέθηκε πολύ.
Νόμισε ότι έκανε ένα μεγάλο λάθος.
Νόμισε, ότι διέπραξε ένα μεγάλο αμάρτημα, λέγοντας τέτοιες προσβλητικές για τον Θεό λέξεις.
Μετά άρχισε να σκέφτεται, ότι είναι τόσο κατώτερος και αγράμματος, που τίποτε δεν ξέρει για τον Θεό, δεν ξέρει πώς να εκφράσει τον σεβασμό του και να Τον υπηρετεί.
Και στο τέλος, για να απαλλαγεί απ’ αυτά τα δυσάρεστα πράγματα, ο μικρός βοσκός έπαψε γενικά να σκέφτεται για τον Θεό.

Ο Μωυσής εντωμεταξύ, όταν γύρισε στο σπίτι, έκατσε να κάνει την προσευχή και τον διαλογισμό.
Κατά τον διαλογισμό ήρθε ο Θεός και ήταν πολύ νευριασμένος.
Είπε στου Μωυσή:
- Εγώ σε έστειλα να ενώνεις τους ανθρώπους μαζί Μου, οι οποίοι ακόμη δεν έχουν ενωθεί, για να πιστέψουν σε Μένα.
Και συ τι έκανες;
Χώρισες μια ψυχή, που ήταν ενωμένη μαζί Μου!

Ο Μωυσής Του είπε:
- Πανάκριβε Θεέ μου, αυτός ο μικρός βοσκός έλεγε απρεπή λόγια για Σένα.
Δεν ήθελα να τον ακούω να μιλάει έτσι.

Τότε ο Θεός είπε στον Μωυσή:
- Ο κάθε τρόπος εκδήλωσης της αγάπης είναι για Μένα ιδιαίτερα ακριβός.
Δεν έχει σημασία τόσο ο τρόπος, όσο η καθεαυτού επιθυμία να Με αγαπά κάποιος.
Γι’ αυτό οφείλεις να πας να βρεις τον μικρό βοσκό και να του ζητήσεις συγνώμη και να τον ξανακάνεις ευτυχισμένο, λέγοντάς του, ότι ο Θεός είναι πολύ ευχαριστημένος και θα πιει το γάλα από την προβατίνα σου.
Του αρέσει πολύ αυτό το γάλα, και θα δεχτεί να Τον πλύνεις καλά και να Του βγάλεις τις ψείρες από τα μαλλιά Του.
Οφείλεις να του πεις αυτά τα πράγματα, για να τον κάνεις πάλι ευτυχισμένο!

Συνέχεια του θέματος.
Λοιπόν, αν εγώ βλέπω μπροστά μου κάτι αρνητικό, αυτό σημαίνει, ότι η μοίρα με προειδοποιεί, ότι μέσα μου αυτή η αρνητική τάση παραμένει ακόμη εν δράσει...

Το κουτσομπολιό χαράζει την πορεία μας προς την περιοχή της ψευδαίσθησης.
Και η ψευδαίσθηση- είναι η κύρια αιτία του θανάτου μας.
Συνεχίζουμε να γεννιόμαστε και να πεθαίνουμε, διότι βρισκόμαστε στην αιχμαλωσία της ψευδαίσθησης.

Από την μοίρα σου δεν μπορείς να κρυφτείς.

Μια ιστορία.

Ζούσε στο Παρίσι ένας συνηθισμένος Εβραίος.
Έμεινε στην γαλλική συνοικία και γι’ αυτό έχει γαλλοποιηθεί εντελώς, έπαψε να τηρεί τα Σάββατα, ξέχασε τις γιορτές, εν ολίγοις, έγινε κλασικός γάλλος, που δεν έχει καμιά σχέση με τον Εβραίο.
Μόνο το επίθετό του , του θύμιζε την καταγωγή του- λέγονταν Κάτσμαν.
Τυπικό εβραϊκό επίθετο.
Αποφάσισε λοιπόν ο Εβραίος να αλλάξει το επίθετό του, αφού μόνο αυτό του έμεινε από την καταγωγή του και να το μεταφράσει στα γαλλικά.
Το «κατς»στα εβραϊκά σημαίνει «γάτα», στα γαλλικά η «γάτα»είναι (shat), το «μαν»στα εβραϊκά σημαίνει «άνθρωπος», στα γαλλικά ο «άνθρωπος»είναι «л* ом». (L’ homme).
Και αντί του Κάτσμαν προέκυψε στην μετάφραση το (Shalom), που πάλι στα εβραϊκά σημαίνει Χαίρετε!
Όπως έχουμε πει- από την μοίρα σου δεν μπορείς να ξεφύγεις.

Το κουτσομπολιό δεν είναι ο απλός δολοφόνος, το κουτσομπολιό είναι ο αόρατος δολοφόνος, ο δολοφόνος από την γωνιά.
Πάνω από το ήμισυ των γάμων διαλύονται από το κουτσομπολιό.
Η πλειοψηφία των καρδιακών επεισοδίων προκαλούνται από το κουτσομπολιό.
Το 90% των συγκρούσεων οφείλονται στις ψεύτικες πληροφορίες.
Γι’ αυτό δεν λέγεται στην τύχη, ότι το κουτσομπολιό είναι το όπλο και το ναρκωτικό του παλιανθρώπου της εποχής της Κάλι Γιούγκα.

Μια διδακτική ιστορία.

Η κυρία επί των τιμών, που είχε πρόσβαση στον βασιλιά Φρειδερίκο τον Μεγάλο, ζήτησε ακρόαση από τον βασιλιά και όταν αυτός την δέχτηκε στο γραφείο του, αυτή άρχισε του κάνει παράπονα για τον άνδρα της:
- Μεγαλειότατε, - του είπε,- ο άνδρας μου, μου φέρεται πολύ άσχημα!
- Αυτό δεν με αφορά- της απήντησε ο βασιλιάς.
- Ναι, αλλά αυτός μιλάει επίσης άσχημα και για το πρόσωπό σας, Μεγαλειότατε!- συνέχιζε η προσβεβλημένη κυρία.
- Αυτό δεν σε αφορά- ήρεμα της απήντησε ο βασιλιάς.
- Ναι, Μεγαλειότατε, αλλά σκεφτείτε το, αυτός μπορεί έτσι όπως φέρεται να βλάψει τον εαυτό του, την καριέρα του!- δεν ησύχαζε η παραπονούμενη.
- Αυτό αφορά τον ίδιον- ήρεμα της απήντησε ο Φρειδερίκος και σηκώθηκε όρθιος, δείχνοντας στην κυρία, ότι εδώ τελείωσε η ακρόαση.

Τα κουτσομπολιά και η πνευματική ζωή.

Ο άνθρωπος, που ασχολείται με τα κουτσομπολιά, ποτέ δεν θα ασχοληθεί με την πνευματική ζωή. Ο νους αυτού του ανθρώπου απορροφάται πλήρως απ’ αυτήν την φοβερή αμαρτία, που περιλαμβάνει μέσα της όλες τις άλλες εξ ίσου φοβερές αμαρτίες.
Ακόμη και η βραχείας διαρκείας επαφή με την πνευματική ζωή μπορεί να γεννήσει στην καρδιά του ανθρώπου την αγάπη προς τον Θεό, ακόμη κι αν η καρδιά δεν είναι καθαρή, και πάλι, η πνευματική πρακτική γεννά αυτήν την αγάπη και μόνο το κουτσομπολιό δεν δίνει ποτέ στον άνθρωπο την ευκαιρία να βιώσει αυτήν την ευτυχία.
Η πνευματική ζωή προϋποθέτει όχι απλά το προσκύνημά μας, αυτή απαιτεί να πέσουμε στα γόνατα και αυτό σημαίνει, ότι πρέπει να δοξάζουμε τον Θεό και τα παιδιά Του, ενώ το κουτσομπολιό - είναι η επιθυμία ν’ ανέβεις στο κεφάλι εκείνου, τον οποίον φθονείς, γι΄ αυτό στο φυσικό επίπεδο ο κουτσομπόλης υποφέρει από τα γόνατά του.
Γι’ αυτό το κουτσομπολιό θεωρείται ως κύριο εμπόδιο στην πορεία προς την πνευματική πρόοδο, διότι η πνευματική πορεία προϋποθέτει την κάθαρση από τις υλικές επιθυμίες, ενώ το κουτσομπολιό φέρνει στην καρδιά νέες υλικές επιθυμίες.
Στην ουσία πρόκειται για την ρίψη σκουπιδιών μέσα στην καρδιά σου και τίποτε πια δεν μπορεί να την καθαρίσει, διότι οι πύλες του πνευματικού κόσμου είναι κλειστές για τον κουτσομπόλη.
Πέραν αυτού, στον ατελή άνθρωπο της Κάλι Γιούγκα είναι βαρετό να ζει με τα σκουπίδια του, έτσι, αυτός πηγαίνει με τα σκουπίδια του στον φίλο του και του τα αδειάζει πάνω στο κεφάλι του.
Αλλά και ο φίλος του, ως άλλο παιδί της Κάλι Γιούγκα, κάτι έχει βάλει στην άκρη και αυτός – έχει τα δικά του σκουπίδια.
Λοιπόν, αυτός παίρνει το δικό του σκουπιδοτενεκέ και τον αδειάζει στο κεφάλι του άλλου εις απάντησιν.
Αυτό θεωρείται διασκέδαση, παρέα και φιλία στην εποχή της Κάλι Γιούγκα.

Συμπέρασμα:
Όταν μιλάμε για τους άλλους, πρέπει πάντα να θυμόμαστε ένα πράγμα: μήπως τους βλάπτουμε; Μήπως τους προκαλούμε τον πόνο;

Από μια μόνο λέξη μπορεί να προκληθεί τέτοια καταστροφή του διπλανού μας συνανθρώπου, φανταστείτε τώρα πόσο μεγαλύτερη καταστροφή μπορεί να προκαλέσουν στους συνανθρώπους μας τα ανήθικα, και γεμάτα κακία και μίσος λόγια μας.

Ας προσπαθήσουμε όλοι να μιμηθούμε έναν μεγάλο άνθρωπο με καθαρή καρδιά, που τα λόγια του και οι πράξεις του ήταν λουλούδια, που ομόρφυναν την ζωή.

Ο Γιόχαν Γκαίτε, ο μεγαλύτερος Γερμανός ποιητής, είχε ένα χαρακτηριστικό πάθος: πηγαίνοντας βόλτα έξω στην φύση, αυτός γέμιζε τις τσέπες του με σπόρους διαφόρων λουλουδιών και περνώντας από τα χωράφια και τα δάση, σκαρφαλώνοντας τα βουνά, κατεβαίνοντας στους κάμπους, έρριπτε παντού τους σπόρους, όπου τύχει.
Και παντού, απ’ όπου περνούσε ο μεγάλος Γερμανός ποιητής, μεγάλωναν κάτι πανέμορφα λουλούδια, που από τους κατοίκους της περιοχής, ονομάστηκαν «λουλούδια του Γιόχαν Γκαίτε»...

Μεταφρασθέν από τα ρωσικά υπό τον Epsylon.