Φυτεύουμε με τη βοήθεια της Σελήνης

Όχι μην ανησυχείτε δε θα σας στείλω για κηπουρική μέσα στα μαύρα μεσάνυχτα, άσε που είναι και επικίνδυνο να τσαπίζετε χωρίς να βλέπετε ούτε τη μύτη σας αν και ομολογουμένως θα ιδρώνατε λιγότερο.
Σκοπός μου είναι να σας ξεναγήσω, αν μπορώ να το πω έτσι, στον θαυμαστό κόσμο της κηπουρικής που βασίζεται στις φάσεις του αγαπημένου μας φεγγαριού.



Η πρακτική αυτή μας έρχεται από το παρελθόν, τότε που το φεγγάρι έπαιζε μεγαλύτερο ρόλο στη ζωή των ανθρώπων και η έλλειψη τηλεόρασης τους άφηνε αρκετό ελεύθερο χρόνο ώστε να παρατηρούν τις ανάσες της γης. Άλλωστε και η γη ήταν σημαντικότερη τότε, οι αλυσίδες σούπερ μάρκετ δεν ήταν της μόδας βλέπετε και οι άνθρωποι συνήθιζαν να φυτεύουν την τροφή τους.
Παρατήρησαν λοιπόν πως τα φυτά ανταποκρινόταν διαφορετικά στις διάφορες φάσεις της σελήνης. Αυτό τους έβαλε σε σκέψεις και σταδιακά άρχισαν να ακολουθούν ένα συγκεκριμένο μοτίβο που μεταγενέστερα περιήλθε στα έθιμα και τις προλήψεις διάφορων περιοχών που είχαν ξεχάσει το λόγο για το οποίο ακολουθούσαν το μοτίβο αυτό.
Στο βιβλίο Planting by the Moon του Clark Timmins (1939) βλέπουμε σχετικές αναφορές από διάφορους κλασσικούς συγγραφείς αλλά και από δικούς μας όπως ο Πλούταρχος που έλεγε οτι το κρεμμύδι αναπτύσσεται κατά τη χάση του φεγγαριου και ξεραίνεται όταν γεμίζει το φεγγάρι.
Γενικότερα η θεωρία του φυτέματος ανάλογα με τις φάσεις του φεγγαριού μπορεί να βρεθεί από απλές ή περισσότερο πολύπλοκες εφαρμογές.
Στην πιο απλή της μορφή λέει ότι τους καρπούς που βγαίνουν κάτω από το έδαφος όπως π.χ. κρεμμύδια, πατάτες τους σπέρνουμε στη χάση του φεγγαριού ενώ αυτούς που μεγαλώνουν πάνω από τη γη όπως π.χ. ντομάτες, πιπεριές τους σπέρνουμε όταν ξεκινά να γεμίζει το φεγγάρι.
Σε πιο πολύπλοκες μορφές βλέπουμε διαφορετικές εργασίες ανάλογα με τις 4 φάσεις του φεγγαριού ή ακόμα και με βάση τους αστερισμούς.
Φυσικά για κάποιον που ακούει πρώτη φορά για όλα αυτά μπορεί να ακούγονται αρκετά παγανιστικές πρακτικές αλλά και από την άλλη η έρμηνεία της λέξεως του παγανισμού ούτως ή αλλως είχε να κάνει με τους ανθρώπους που έμεναν στην εξοχή. Στην πραγματικότητα όμως η θεωρία δε κρύβει κάποιον μυστικισμό, αφορά καθαρά στην βαρύτητα και την έλξη που ασκει η Σελήνη στη Γη, οπότε και κατ’ επέκταση στους σπόρους και τα φυτά μας.
Σκεφτείτε το φεγγάρι σαν έναν μαγνήτη που όσο περισσότερο μεγαλώνει τόσο περισσότερο “τραβά” προς τα πάνω τα φυτά σας, ενώ όταν μικραίνει μειώνεται η έλξη και έτσι αυξάνει ο ρυθμός αύξησης του ριζικού συστήματος.