Γυναίκες με δράση

**Aννα** 15.01.10 12:36

Δέσπω Διαμαντίδου

Μία από τις κορυφαίες ελληνίδες ηθοποιούς του θεάτρου και του κινηματογράφου, με διεθνή καριέρα, η Δέσπω Διαμαντίδου, γεννήθηκε τον Ιούλιο του 1916 στον Πειραιά. H καταγωγή της ήταν από τη Ρωσία. Δεν φοίτησε ποτέ σε ελληνικό σχολείο και τελείωσε τη μέση εκπαίδευση σε γερμανική σχολή.

Αφού τελείωσε τη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου, πρωτοεμφανίστηκε στο Χορό της Μήδειας του Ευριπίδη το 1942. O πρώτος της σημαντικός ρόλος ήταν αυτός της Λαίδης Καρολίνας στο έργο του Tζέιμς Μπάρρυ «Δεν φταίει το αστέρι μας», υπό τη σκηνοθετική καθοδήγηση του δασκάλου και ιδρυτή του Θεάτρου, Κάρολου Κουν. Στο θέατρο συνεργάστηκε με πολλούς θιάσους, όπως του Μουσούρη, του Ανδρεάδη, της Μανωλίδου - Αρώνη και του Χορν. Από το 1946 έως το 1950 ήταν βασικό στέλεχος του Εθνικού Θεάτρου. Το 1949 είναι η κορυφαία του Χορού στην Ορέστεια του Αισχύλου που παρουσιάστηκε με μεγάλη επιτυχία στο Ηρώδειο, σε σκηνοθεσία του Δημήτρη Ροντήρη. Στο Εθνικό επανήλθε το 1954 και παρέμεινε έως το 1963. Εμφανίστηκε σε πολλά έργα, ενώ ξεχώρισε με την ερμηνεία της ως κορυφαία στην Εκάβη του Ευριπίδη, στον Γλάρο του Τσέχωφ ως Πωλίνα και στις Εκκλησιάζουσες του Αριστοφάνη στο ρόλο του Κήρυκα.

Το 1947 εμφανίστηκε για πρώτη φορά στη μεγάλη οθόνη, στην ταινία «Τα παιδιά της Αθήνας», αλλά ο δρόμος για τη διεθνή κινηματογραφική της καριέρα ξεκίνησε τη δεκαετία του '60. Το 1965 εμφανίστηκε στην ταινία «No Mr Johnson» με παραγωγό τον Tζέιμς Πάρις και σκηνοθέτη τον Γρηγόρη Γρηγορίου.
Το 1967 έφυγε για τις ΗΠΑ, όπου παρέμεινε έως το τέλος της δικτατορίας, το 1974, εκφράζοντας την αντίθεσή της στο καθεστώς. Με την αχώριστη φίλη της, Μελίνα Μερκούρη, πρωταγωνίστησαν στο έργο του Ζιλ Ντασέν «Ίλια Ντάρλινγκ» (θεατρική διασκευή της ταινίας «Ποτέ την Κυριακή»), στο θέατρο Μαρκ Χέλιντζερ, στο Μπρόντγουεϊ της Νέας Υόρκης. Σταθμός στη θεατρική της πορεία θεωρείται ο ρόλος της στο «Καμπαρέ», όταν αντικαθιστώντας τη Λότε Λένια, μεταμορφώθηκε σε Φράου Φράιντερ. Την ίδια περίοδο έγινε η κινηματογραφική μητέρα του Γούντυ Άλλεν, στον «Ειρηνοποιό».

Το 1991 τιμήθηκε με το κρατικό βραβείο β' γυναικείου ρόλου για την ταινία του Θ. Σκρουμπέλου «O Τζώνη Κέλν κυρία μου». H Δέσπω Διαμαντίδου διακρίθηκε και για το πλούσιο μεταφραστικό της έργο, ενώ συνεργάστηκε με τους περισσότερους έλληνες σκηνοθέτες. Έλαβε μέρος σε πάνω από 40 ελληνικές ταινίες, από τις οποίες ξεχωρίζουν: «Θανασάκης ο Πολιτευόμενος» (1954), «Μανταλένα» (1960), «Ποτέ την Κυριακή» (1960), «H Χιονάτη και τα επτά γεροντοπαλίκαρα» (1960), «H Αλίκη στο Ναυτικό» (1961), «Άγγελοι του Πεζοδρομίου» (1962), «Τα κόκκινα φανάρια» (1963), «H γυνή να φοβείται τον άντρα» (1965). Πέθανε στις 18 Φεβρουαρίου του 2004.

zougla.gr

**Aννα** 15.01.10 12:39

Μία από τις γνήσιες λαϊκές φωνές, η Ρίτα Σακελλαρίου γεννήθηκε στη Σητεία της Κρήτης, στις 22 Νοεμβρίου του 1934. Έχασε τον πατέρα της στον Εμφύλιο και παντρεύτηκε από ανάγκη, σε ηλικία 14 ετών. Από αυτόν τον γάμο απέκτησε δύο παιδιά, και όταν χώρισε έπιασε δουλειά ως εργάτρια στα Λιπάσματα, στου Παπαστράτου, ακόμα και στη χωματερή.

Ως τραγουδίστρια πρωτοεμφανίστηκε στον Μύλο, στο Πέραμα. Εκεί την ανακάλυψε ο Στέλιος Χρυσίνης που της έδωσε τα πρώτα της τραγούδια. Έπειτα βρέθηκε στο Φαληρικό, στις Τζιτζιφιές, να κάνει σεκόντα στον Βασίλη Τσιτσάνη και τον Γιάννη Παπαϊωάννου, με τους οποίους συνεργάστηκε οκτώ χρόνια και λίγο αργότερα έγινε «πρώτο όνομα» στην «Τριάνα» του Χειλά, με το τραγούδι «Ιστορία μου, αμαρτία μου».

Στο μεταξύ, είχε γνωρίσει τον δεύτερο σύζυγό της, τον παλαιστή Σιδηρόπουλο, με τον οποίο άνοιξαν το κέντρο «Κουίν Αν» στην εθνική οδό. Από τα τραπέζια του πέρασαν ορισμένα από τα μεγαλύτερα ονόματα της εποχής, όπως ο τότε αντιπρόεδρος των ΗΠΑ, Σπύρος Άγκνιου, ο Αριστοτέλης Ωνάσης, ο Αντονι Κουίν και η Μελίνα Μερκούρη, για να απολαύσουν τα σουξέ της Ρίτας: «Παράνομή μου αγάπη», «Κάθε ηλιοβασίλεμα», «Αν κάνω άτακτη ζωή». Πιστός θαυμαστής της ήταν βέβαια και ο Ανδρέας Παπανδρέου, που ήθελε πάντα να του τραγουδά και να χορεύει το «Αυτός ο άνθρωπος, αυτός». Η χρυσή εποχή του «Κουίν Αν» κράτησε πέντε χρόνια, όσο και ο δεύτερος γάμος της, από τον οποίο απέκτησε ακόμα τρία παιδιά.

Όταν πήγε στη «Νεράιδα», μαζί με την Άννα Βίσση, ο κόσμος την αναγνώρισε μόνο από τη φωνή. Είχε αδυνατίσει πολύ κι είχε βαφτεί ξανθιά. Τότε, το 1986, ο Νίκος Καρβέλας της πρότεινε να κάνουν δίσκο. Η «Γάτα» («Είναι γάτα ο κοντός με τη γραβάτα») ήταν το σουξέ που δεν περίμενε από το δίσκο «Αρέσω». Ακολούθησαν «Οι σαραντάρες=δύο εικοσάρες», «Αυτός ο έρωτας, αυτό το αγόρι», αλλά και το «Εγώ δεν πάω Μέγαρο».

Η Ρίτα Σακελλαρίου πέθανε στις 6 Αυγούστου του 1999, χτυπημένη από την επάρατη νόσο.

zougla.gr

**Aννα** 15.01.10 12:40

Η Ίντιρα Πριγιανταρσίνι Γκάντι γεννήθηκε στις 19 Νοεμβρίου 1917 και διετέλεσε πρωθυπουργός της Ινδίας για 15 χρόνια, από το 1966 έως το 1977 και από το 1980 έως τη δολοφονία της το 1984. Ήταν κόρη του Τζαβαρχαλάλ Νεχρού, πρώτου πρωθυπουργού της Ινδίας και συναγωνιστή του Μαχάτμα Γκάντι στον αγώνα της ανεξαρτησίας.

Ως πολιτικός, ξεκίνησε την καριέρα της το 1964, μετά το θάνατο του πατέρα της και κατόπιν πιέσεων των στελεχών του Κόμματος του Κογκρέσου που ο ίδιος είχε ιδρύσει. Πολύ γρήγορα έφτασε στα ανώτατα αξιώματα της Ινδίας, καθώς μετά το θάνατο του πρωθυπουργού Σάστρι το 1966 ανέλαβε την αρχηγία του κόμματος και την πρωθυπουργία. Η Ίντιρα Γκάντι ξεχώριζε όχι μόνο για τις πολιτικές της ικανότητες, αλλά και για τον δυναμισμό της, σε μια πατριαρχική κοινωνία όπου η θέση της γυναίκας ήταν στο σπίτι.

Η τελευταία περίοδος της πρωθυπουργίας της σημαδεύτηκε από τη διαμάχη ινδουιστών και σιχ. Τον Ιούνιο του 1984 διέταξε τη στρατιωτική ανακατάληψη του ιερού χώρου που κατείχαν οι σιχ, φοβούμενη ότι το μουσουλμανικό Πακιστάν θα βοηθήσει τους ομόδοξους σιχ. Κατά την επέμβαση του στρατού σκοτώθηκαν 83 στρατιώτες και 493 καταληψίες. Το γεγονός εξόργισε τους δύο σωματοφύλακες της Ίντιρα Γκάντι, που τη δολοφόνησαν στις 31 Οκτωβρίου 1984. Στις ταραχές που ακολούθησαν μετά το θάνατό της, 20.000 φιλήσυχοι σιχ βρήκαν το θάνατο από τους εξαγριωμένους ινδουιστές.

zougla.gr

**Aννα** 15.01.10 12:42

Βασίλισσα των Ελλήνων (1947-1964) και βασιλομήτωρ μετά το θάνατο του συζύγου της βασιλιά Παύλου. Ισχυρή και παρεμβατική προσωπικότητα, ήρθε σε σύγκρουση πλειστάκις με την πολιτική ηγεσία της χώρας.

Η Φρειδερίκη, Λουίζα, Τύρα, Βικτώρια, Μαργαρίτα, Σοφία, Καικιλία, Όλγα, Ισαβέλλα, Χριστίνα γεννήθηκε στις 18 Μαρτίου 1917 στον μεσαιωνικό πύργο Μπλάνκεμπουργκ της Γερμανίας. Ήταν κόρη του Δούκα του Μπραουνσβάιχ Ερνέστου Αυγούστου Γ', αρχηγού του Οίκου του Ανοβέρου και της πριγκίπισσας Βικτώριας Λουίζας της Πρωσίας, μοναχοκόρης του Γερμανού αυτοκράτορα Γουλιέλμου Β' και της Αυγούστας Βικτωρίας του Σλέσβιχ-Χολστάιν. Η Φρειδερίκη έφερε τους τίτλους: Πριγκίπισσα του Ανοβέρου, Πριγκίπισσα της Μεγάλης Βρετανίας και Ιρλανδίας και Δούκισσα του Μπραουνβάιχ.

Μεγάλωσε στην Αυστρία και έκανε κολεγιακές σπουδές στο Λονδίνο και τη Φλωρεντία. Στις 27 Σεπτεμβρίου 1937 μνηστεύτηκε τον θείο της και τότε διάδοχο του ελληνικού θρόνου πρίγκηπα Παύλο, τον οποίο παντρεύτηκε στις 9 Ιανουαρίου 1938. Από τον γάμο αυτό γεννήθηκαν τρία παιδιά: Η Πριγκίπισσα Σοφία (γεν. 2 /11/1938), νυν Βασίλισσα της Ισπανίας. Ο Πρίγκηπας Κωνσταντίνος (γεν. 2/6/1940), μετέπειτα Βασιλεύς των Ελλήνων ως Κωνσταντίνος Β' και σήμερα τέως Βασιλεύς των Ελλήνων. Και η Πριγκίπισσα Ειρήνη (γεν. 11/5/1942).

Με την άφιξή της στην Ελλάδα, η Φρειδερίκη επιδόθηκε σε φιλανθρωπικές δραστηριότητες. Ίδρυσε τη «Φανέλα του Στρατιώτου», μέσω της οποίας έστειλε 127.000 δέματα στον μαχόμενο ελληνικό στρατό (1940-1941). Τον Απρίλιο του 1941 και προτού εισέλθουν τα γερμανικά στρατεύματα στην Αθήνα, μαζί με τη βασιλική οικογένεια ακολούθησε την κυβέρνηση του Εμμανουήλ Τσουδερού, αρχικά στην Κρήτη και στη συνέχεια στο εξωτερικό (Αίγυπτο και Νότιο Αφρική).

Επανήλθε στην Ελλάδα με όλη τη βασιλική οικογένεια στις 27 Σεπτεμβρίου 1946, μετά το δημοψήφισμα της 1ης Σεπτεμβρίου 1946, που αποκατέστησε τον Γεώργιο Β' στο θρόνο του. Η προτεστάντισσα Φρειδερίκη ασπάσθηκε το Ορθόδοξο Χριστιανικό Δόγμα και βαπτίστηκε τον Φεβρουάριο του 1947. Μετά τον θάνατο του Γεωργίου Α' και την ανάρρηση στο θρόνο του Παύλου (1 Απριλίου 1947), ονομάστηκε Βασίλισσα των Ελλήνων και διαδραμάτισε αποφασιστικό ρόλο στο πλευρό του συζύγου της.
Κατά τη διάρκεια του Εμφυλίου Πολέμου (1946-1949) επέδειξε σημαντική δραστηριότητα, τόσο με τις επισκέψεις της στις πολεμικές ζώνες, όσο και με το φιλανθρωπικό της έργο. Προκάλεσε τη μήνη της Κομμουνιστικής Αριστεράς με την ίδρυση των «Παιδοπόλεων», όπου φιλοξενούνταν ορφανά του Εμφυλίου και παιδιά φτωχών οικογενειών, αλλά και επαναπατριζόμενα ορφανά του λεγόμενου «Παιδομαζώματος». Υπολογίζεται ότι 33.000 παιδιά φιλοξενήθηκαν στις 53 «Παιδοπόλεις» της Φρειδερίκης, που τους παρείχαν τροφή, διαμονή και εκπαίδευση.
Ισχυρή προσωπικότητα, η Φρειδερίκη είχε ενεργό ρόλο στην πολιτική, προκαλώντας τριβές, που συχνά κατήγγειλαν ο Τύπος και τα κόμματα, τόσο με πολιτικούς του συντηρητικού χώρου, όπως ο Παπάγος και ο Καραμανλής (ρήξη με το Παλάτι και φυγή του στο Παρίσι το 1963), όσο και του κεντρώου χώρου, όπως ο Γεώργιος Παπανδρέου. Μετά τον θάνατο του βασιλιά Παύλου στις 6 Μαρτίου 1964, δεν περιορίσθηκε στο ρόλο της βασιλομήτορος, αλλά με την ομάδα των έμπιστων αυλικών της επηρέαζε σε σημαντικό βαθμό τον νεαρό βασιλιά Κωνσταντίνο.
Μετά το αποτυχημένο αντικίνημα του Κωνσταντίνου (13 Δεκεμβρίου 1967) για την ανατροπή της δικτατορίας, ακολούθησε τη βασιλική οικογένεια στο εξωτερικό. Παρέμεινε και μετά τη μεταπολίτευση, αφού ο ελληνικός λαός με συντριπτική πλειοψηφία στο δημοψήφισμα της 8ης Δεκεμβρίου 1974 κατάργησε τη μοναρχία. Τα τελευταία χρόνια της ζωής της ασχολήθηκε με τον μυστικισμό και τις θρησκείες της Ανατολής, πραγματοποιώντας πολλά ταξίδια στην Ινδία.
Πέθανε από καρδιακή προσβολή στα ανάκτορα Θαρθουέλα της Μαδρίτης στις 7 Φεβρουαρίου 1981, κατά τη διάρκεια εγχείρισης καταρράκτη ή ανόρθωσης βλεφαρίδων, όπως έγραψαν οι Τάιμς της Νέας Υόρκης. Η σορός της με άδεια της κυβέρνησης Ράλλη μεταφέρθηκε και τάφηκε στο Κτήμα Τατοΐου στις 12 Φεβρουαρίου 1981. Την κηδεία παρακολούθησαν η οικογένεια της, εστεμμένοι και περίπου 3.000 φιλοβασιλικοί.

zougla.gr

**Aννα** 15.01.10 12:44

Ρένα Βλαχοπούλου

Ανεπανάληπτη κωμικός, ταλαντούχα show woman και εξαιρετική τραγουδίστρια. Γεννήθηκε το 1923 στην Κέρκυρα και σπούδασε στο Ωδείο του Δραματικού Συλλόγου της γένετειράς της, όπου έκανε και τις πρώτες της εμφανίσεις. Ανήλικη ακόμη, σε ηλικία δεκαέξι ετών, πρωτοδούλεψε ως επαγγελματίας σε ζαχαροπλαστείο στη Σπιανάδα. Εκεί, το καλοκαίρι του 1938 γνώρισε τον πρώτο άνδρα της ζωής της, τον ποδοσφαιριστή της ΑΕΚ Κώστα Βασιλείου, με τον οποίο παντρεύτηκε το καλοκαίρι της επόμενης χρονιάς, παρουσία λίγων φίλων.

Το 1939 κατέβηκε στην Αθήνα. Τα πρώτα της καλλιτεχνικά βήματα τα έκανε σε καφενεία και αναψυκτήρια, όπου την ανακάλυψε ο Μίμης Τραϊφόρος και την παρουσίασε ως νέο ταλέντο σ' ένα πρόγραμμα βαριετέ που είχε ανεβάσει στο κέντρο «Όαση» του Ζαππείου. Το πρώτο τραγούδι που είπε ήταν το «Μικρή χωριατοπούλα» του Πολ Μενεστρέλ, το οποίο διασκευάστηκε αργότερα στο πασίγνωστο «Κορόιδο Μουσολίνι» από τον Γιώργο Οικονομίδη. Στην παράσταση αυτή την άκουσε ο Μακέδος και λίγο αργότερα την προώθησε στο σανίδι και συγκεκριμένα στο θέατρο «Μοντεάλ» της οδού Πανεπιστημίου, όπου έπαιξε με τις αδελφές Καλουτά και τραγούδησε ντουέτο με τη Σοφία Βέμπο.

Το χειμώνας του 1940, η Ρένα Βλαχοπούλου έχασε και τους δύο γονείς της, κατά το βομβαρδισμό της Κέρκυρας από τους Ιταλούς. Μεσούσης της Κατοχής, το 1942, παντρεύτηκε για δεύτερη φορά με τον Γιάννη Κωστόπουλο, γόνο καλής οικογένειας των Αθηνών. Τότε γνώρισε και τον μεγάλο πιανίστα της jazz Γιάννη Σπάρτακο, με τον οποίο συνεργάστηκε στο «Πάνθεον». Η συνεργασία αυτή έφερε και την επιτυχία «Θα σε πάρω να φύγουμε», που πρωτοτραγούδησε το καλοκαίρι του '44, στην επιθεώρηση «Well come» των Αλέκου Σακελάριου και Δημήτρη Ευαγγελίδη, στο θέατρο «Κυβέλη».

Το 1946 έδωσε τέλος στον δεύτερο γάμο της κι ενώ είχε ήδη αναδειχθεί σε «βασίλισσα της τζαζ», δέχθηκε ν' ακολουθήσει τον Σπάρτακο σε περιοδεία, στην Κύπρο, την Τουρκία, την Αίγυπτο και την Αμερική. Η πολυγλωσσία της -αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, ιταλικά- και η πολύ καλή προφορά της ήταν τα μεγάλα της πλεονεκτήματα.

Το καλοκαίρι του 1951 επέστρεψε στην Αθήνα, κάνοντας την πρώτη της επανεμφάνιση στο θέατρο «Σαμαρτζή», στην παράσταση «Φεστιβάλ στην Αθήνα», πλάι στους Άννα και Μαρία Καλουτά, Νίκο Σταυρίδη, Ορέστη Μακρή και Κούλη Στολίγκα. Το χειμώνα, κατόπιν πρόσκλησης τούρκου παραγωγού, συμμετείχε στην ταινία «Ανατολίτικες νύχτες», στην οποία επανέλαβε το «Θα σε πάρω να φύγουμε» του Σπάρτακου. Η ταινία αυτή δεν προβλήθηκε ποτέ στην Ελλάδα.

Η Ρένα Βλαχοπούλου δεν είχε εμφανιστεί ακόμη στο θέατρο ως ηθοποιός. Το 1952 ο Βασίλης Μπουρνέλης, ένας από τους μεγαλύτερους επιχειρηματίες του μουσικού θεάτρου της δεκαετίας του '50, την κάλεσε να τραγουδήσει ένα ντουέτο με την Μπελίντα στην επιθεωρήση «Βασίλισσα της νύχτας» στο θέατρο «Ακροπόλ». Ακολούθησαν οι επιθεωρήσεις «Να τι θα πει Αθήνα», «Πουλιά στον αέρα», «Κι ο μήνας έχει εννιά».

Το καλοκαίρι του 1954 πήρε για πρώτη φορά θεατρικό ρόλο στην επιθεώρηση «Σουσουράδα», δίπλα στον Νίκο Σταυρίδη, με το νούμερο «Άλα πασά μου, κάνε μου τέτοια». Η πρόταση ήταν της Σοφίας Βέμπο. Τα κείμενα υπέγραφαν οι Μίμης Τραϊφόρος και Γιώργος Γιαννακόπουλος, τη μουσική ο Μενέλαος Θεοφανίδης και τη χορογραφία ο Γιάννης Φλερύ και η Αλίκη Βέμπο.

Το 1956 έκανε το κινηματογραφικό της ντεμπούτο, παίζοντας δίπλα στον Νίκο Ρίζο και τον Στέφανο Στρατηγό, στην πρώτη έγχρωμη ελληνική ταινία «Πρωτευουσιάνικες περιπέτειες» του Γιάννη Πετροπουλάκη.

Ορόσημο για την καριέρα της υπήρξε το 1962, όταν η συμμετοχή της στην «Οδό Ονείρων» του Μάνου Χατζιδάκι, στο θέατρο «Μετροπόλιταν», έγινε αφορμή να την προσέξει ο Γιάννης Δαλιανίδης και να την κάνει πρωταγωνίστρια του μιούζικαλ «Μερικοί το προτιμούν κρύο» (1963). Μάλιστα ο ίδιος ο Φίνος, όταν την άκουσε να τραγουδά, φέρεται να της πρότεινε να υπογράψει ισόβιο συμβόλαιο με την εταιρεία του, με την οποία γύρισε μερικές από τις μεγαλύτερες επιτυχίες του ελληνικού κινηματογράφου.

Παράλληλα με την κινηματογραφική της καριέρα συνέχισε τη σταδιοδρομία της στο θέατρο και στο τραγούδι. Το 1959 εμφανίστηκε στο Α' Φεστιβάλ Τραγουδιού του Εθνικού Ιδρύματος Ραδιοφωνίας μ' ένα τραγούδι του Κώστα Καπνίση και του Θάνου Σοφού, το «Είσαι η άνοιξη κι είμαι ο χειμώνας». Την επόμενη χρονιά, τραγούδησε ντουέτο με τον Γιάννη Βογιατζή το «Πρώτο χελιδόνι». Με την αυγή της δεκαετίας του '60, είχε μοιραστεί στα τρία: τα πρωινά ηχογραφήσεις και συνεργασίες με το ΕΙΡ (τραγούδια των Χατζιδάκι, Πλέσσα, Μουζάκη, Μωράκη, Αττίκ, Σπάθη, Ιακωβίδη, Κατσαρού), το βράδυ θέατρο και μετά την παράσταση, εμφανίσεις σε νυχτερινά κέντρα.

Το καλοκαίρι του 1966 συγκρότησε θίασο με τον Γιώργο Κωνσταντίνου και το Γιάννη Βογιατζή, ενώ το καλοκαίρι του 1967 ηγήθηκε του θιάσου Βλαχοπούλου - Κωνσταντίνου - Σαπουντζάκη, που ανέβασε τη «Λουλουδιασμένη Αθήνα». Την ίδια χρονιά έκανε και τον τρίτο γάμο της με τον επιχειρηματία Γιώργο Λαφαζάνη.

Το 1976 ξεκίνησε καριέρα και στην τηλεόραση, πρωταγωνιστώντας στην τηλεοπτική σειρά του Αλέκου Σακελάριου «Μια Αθηναία στην Αθήνα», ενώ τελευταίες εμφανίσεις της στη μικρή οθόνη ήταν οι «Μάμα Μία» και «Μάλιστα Κύριε».

Το 1995 βραβεύτηκε με το Αναμνηστικό Μετάλλιο Δημήτρη Ψαθά για την ερμηνεία της στη «Χαρτοπαίχτρα» του Ψαθά, στο θέατρο Μπρόντγουεϊ, ενώ το 2003 τιμήθηκε με το Χρυσό Σταυρό του Φοίνικος από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, Κωνσταντίνο Στεφανόπουλο.

Πέθανε στις 29 Ιουλίου του 2004.

**Aννα** 15.01.10 12:46

Mata Hari

Η πιο διάσημη κατάσκοπος του κόσμου γεννήθηκε στην Ολλανδία, στις 7 Αυγούστου του 1876, με το όνομα Μαργκαρίτ Γκερτρούντι Ζελ.

Το ερωτικό της ταμπεραμέντο φάνηκε από πολύ νωρίς, όταν εκδιώχθηκε από το σχολείο της, επειδή συνελήφθη να ερωτοτροπεί με τον διευθυντή. Στα 18 της παντρεύτηκε έναν σκωτσέζο αξιωματικό του Ναυτικού, με τον οποίο απέκτησε δύο παιδιά, όμως χώρισε 12 χρόνια αργότερα, λόγω του άστατου χαρακτήρα της. Το 1905 αναζήτησε την τύχη της στο Παρίσι, όπου εργάστηκε ως χορεύτρια σε καμπαρέ της εποχής και γρήγορα απέκτησε μεγάλη φήμη, με το όνομα Μάτα Χάρι, που σε ινδονησιακή διάλεκτο σημαίνει «μάτι μιας νέας αυγής».

Κατά τη διάρκεια του Α' Παγκοσμίου Πολέμου, οι Γάλλοι της προσέφεραν ένα εκατομμύριο φράγκα για να αξιοποιήσει το διεθνές δίκτυο εραστών της, κατασκοπεύοντας τους Γερμανούς. Για το σκοπό αυτό πραγματοποίησε πολλά ταξίδια στην Ευρώπη και κατά την τελευταία αποστολή της στην Ισπανία, αποπλάνησε τον γερμανό στρατιωτικό ακόλουθο, προκειμένου να του εκμαιεύσει απόρρητα σχέδια. Εκείνος με τη σειρά του υπονόησε μέσω τηλεγραφήματος στους δικούς του ότι η Μάτα Χάρι αποδέχθηκε να δουλεύει για όφελος της Γερμανίας.

Αν και αυτό δεν αποδείχθηκε ποτέ, με την επιστροφή της στο Παρίσι συνελήφθη από τις γαλλικές μυστικές υπηρεσίες, δικάστηκε με συνοπτικές διαδικασίες και στις 15 Οκτωβρίου του 1917 εκτελέστηκε ως διπλή πράκτορας και υπεύθυνη για το θάνατο χιλιάδων στρατιωτών.

zougla.gr

**Aννα** 15.01.10 12:48

Κορυφαία τραγουδίστρια του δημοτικού, λαϊκού και ρεμπέτικου τραγουδιού, το αντίπαλο δέος της Ρόζας Εσκενάζυ. Γεννήθηκε το 1914 στη Σμύρνη και ήταν αδελφή της Σοφίας Καρύβαλη, η οποία, για να κάνει καριέρα, άλλαξε επώνυμο.

Η Ρίτα Αμπατζή μεγάλωσε στη Σμύρνη και το 1922, μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή, ήρθε στην Αθήνα. Ξεκίνησε την καριέρα της με ρεμπέτικα στο Κέντρο «Πεταλούδα» στο Φάληρο. Αργότερα, στράφηκε στο δημοτικό τραγούδι και για πολλά χρόνια εμφανιζόταν στην «Αράχωβα» (Πλατεία Καραϊσκάκη), ενώ ταξίδεψε και στις ΗΠΑ.

Συνεργάσθηκε με τους σπουδαιότερους συνθέτες της εποχής, όπως οι Παναγιώτης Τούντας, Βαγγέλης Παπάζογλου, Κώστας Σκαρβέλης, Ιάκωβος Μοντανάρης, Σπύρος Περιστέρης, Δημήτριος Σέμσης, Μάρκο Βαμβακάρης, Βασίλη Τσιτσάνης κ.ά.

Στη δισκογραφία μπήκε το 1931. Έκτοτε, ηχογράφησε πάνω από 400 σμυρναίικα, ρεμπέτικα και παραδοσιακά δημοτικά τραγούδια. Από αυτά ξεχωρίζουν: «Το τσαγκαράκι», «Κατεργάρα», «Ο τζογαδόρος», «Χαρικλάκι», «Βρε χήρα δε λυπάσαι», «O Aσίκης», «Ο Φερετζές», «Η Ζευγολατιώτισσα», «Με ζουρνάδες με νταούλια», «Η χωριατοπούλα», «Η Αρμενίτσα», «Βαρκάρης», «Γκαρσόνα», «Ναζιάρα μου», «Αν σ' αγαπώ δε φταίω εγώ», «Μια μελαχρινή», «Για μια τσαχπίνα μερακλού», «Για μένα δε σε μέλλει», «Αμάν Αννίτσα», «Έλα καράβι πάρε με», «Άσε τα κόλπα», «Να ζήσεις αμαξά μου» κ.ά.

Μετά τον πόλεμο, δεν κυκλοφόρησε κάποιον δίσκο. Πέθανε στις 17 Ιουνίου του 1969, στο Αιγάλεω.

zougla.gr

**Aννα** 15.01.10 12:50

Άννα Βίσση: Το απόλυτο φαβορί

Θεωρείται η απόλυτη star, αφού ξεπέρασε παγκοσμίως 9.500.000 πωλήσεις. Κυκλοφόρησε 28 δίσκους και 9 συλλογές τραγουδιών. Γεννήθηκε στις 20 Δεκεμβρίου 1957, στη Λάρνακα της Κύπρου.

Άρχισε να παρακολουθεί μαθήματα χορού και πιάνου στο Εθνικό Ωδείο Κύπρου σε ηλικία έξι ετών.
Το 1967, η δεκάχρονη τότε Άννα Βίσση τελειώνει τα μαθήματα μπαλέτου και διακόπτει τις σπουδές της στο πιάνο. Σε ένα τοπικό διαγωνισμό ταλέντων αναγκάζεται να δηλώσει ψεύτικη ηλικία, ώστε να μπορέσει να λάβει μέρος, καθώς τα 15 έτη ήταν το κατώτατο όριο ηλικίας. Στο διαγωνισμό αυτό κατόρθωσε να αποσπάσει το πρώτο βραβείο. Την περίοδο αυτή περιδιαβαίνει την κυπριακή επαρχία, δίνοντας συναυλίες. Η Άννα τραγουδά και η αδελφή της Λία παίζει πιάνο. Γίνονται γνωστές ως οι «Αδελφές Βίσση».

Το 1970, η δημοτικότητα της δεκατριάχρονης Άννας Βίσση αυξάνεται στην Κύπρο με τη συμμετοχή της σε έναν τηλεοπτικό μουσικό διαγωνισμό, όπου και παρέλαβε το πρώτο βραβείο. Οι παραπάνω διακρίσεις έπεισαν τους γονείς της Άννας για το αναμφισβήτητο ταλέντο της. Έτσι, το 1973, με πρωτοβουλία της μητέρας της Σοφίας, ο Νέστορας κλείνει το μαγαζί του στην Κύπρο και ολόκληρη η οικογένεια Βίσση μετακομίζει στην Αθήνα.

Τη δεκαετία του '70, η Άννα Βίσση κάνει μία σειρά από επιτυχημένες συνεργασίες. Συνεργάζεται με Γιώργο Νταλάρα, Σταύρο Κουγιουμτζή, Μάνο Ελευθερίου και φυσικά τον Κύπριο Δώρο Γεωργιάδη.
Το 1975, η 18χρονη Άννα Βίσση πηγαίνει τα πρωινά στο σχολείο και τα βράδια τραγουδά στις μπουάτ της Πλάκας. Το 1977, η Άννα Βίσση εμφανίζεται σε σχήμα με τον Γιώργο Νταλάρα και το Βασίλη Παπακωνσταντίνου και δίνει επίσης μια συναυλία στο Λονδίνο με τον Γιώργο Νταλάρα και τη Χαρούλα Αλεξίου. Η επιτυχία αυτή αποτέλεσε το έναυσμα για την αρχή της προσωπικής της δισκογραφίας.
Tη δεκαετία του 1980, η Άννα Βίσση έχει κερδίσει 8 χρυσούς δίσκους και 2 πλατινένιους.

Τον Μάιο του 1983, παντρεύτηκε με τον συνθέτη και τραγουδιστή Νίκο Καρβέλα, ενώ το ζευγάρι πάντρεψε ο Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας. Τον Νοέμβριο του ίδιου χρόνου γεννήθηκε η κόρη της Άννας και του Νίκου, Σοφία Καρβέλα. Το 1984, η Άννα Βίσση αλλάζει δισκογραφική εταιρεία, ηχογραφώντας τον έκτο προσωπικό της δίσκο «Να 'χες Καρδιά» στη Sony BMG. Το άλμπουμ κυκλοφόρησε το Μάρτιο του 1984 και έγινε χρυσό. Συνθέτης του δίσκου ήταν ο Νίκος Καρβέλας, ενώ τους στίχους έγραψαν ο Νίκος Καρβέλας και η ίδια η Άννα Βίσση.

Το 1991, η Άννα Βίσση εμφανίστηκε στην πρώτη ελληνική ροκ όπερα, με τίτλο «Δαίμονες», σε λιμπρέτο του Σταύρου Σιδερά και μουσική και πρόσθετους στίχους του Νίκου Καρβέλα. Η παράσταση σκηνοθετήθηκε από τον Τζον Μοδινό και κυκλοφόρησε σε διπλό άλμπουμ. Το 2001, κάνει τη δεύτερη θεατρική της παράσταση, το μιούζικαλ «Μάλα», όπου υποδύεται μια Εβραία στην περίοδο του Β` Παγκοσμίου Πολέμου, σε σύνθεση και σενάριο του Νίκου Καρβέλα. Το 2007, το fan club της παίρνει το όνομα «Fannatics». Μέχρι τώρα έλαβε μέρος στο διαγωνισμό της Γιουροβίζιον τρεις φορές με τελευταία το 2006, με το τραγούδι «everything I am». Καμία από τις συμμετοχές της δεν βγήκε έξω από την πρώτη δεκάδα.

zougla.gr

**Aννα** 15.01.10 12:52

Έλενα Παπαρίζου: Our number one

Γεννήθηκε στις 31 Ιανουαρίου, 1982 στο Goteborg της Σουηδίας, από Έλληνες γονείς μετανάστες. Από πολύ μικρή εκδήλωσε τις καλλιτεχνικές της ανησυχίες και σύντομα άρχισε να τραγουδά, να χορεύει και να εκπαιδεύεται στην υποκριτική τέχνη σε συνδυασμό με τις ακαδημαϊκές σπουδές της στο σχολείο.

Στα δεκατρία της χρόνια κατάλαβε πως ήθελε να γίνει τραγουδίστρια και αποφάσισε να προετοιμαστεί για αυτό. Οι πρώτες μουσικές εμπειρίες της ήταν με την ελληνική μουσική στο ελληνικό της σχολείο. Όταν ήταν 14 ετών, δημιούργησε την πρώτη της μπάντα με το όνομα «Soul Funkomatic» μαζί με άλλα 3 παιδιά από τη Λατινική Αμερική. Το group έπαιζε μόνο hip-hop και συγκέντρωνε χρήματα για την ηχογράφηση τραγουδιών. Δύο χρόνια αργότερα, όταν η Έλενα ήταν 16, η μπάντα διαλύθηκε και η Παπαρίζου δέχθηκε διάφορες προτάσεις, αλλά η μητέρα της ισχυριζόταν πως ήταν πολύ μικρή για να φύγει από το σπίτι.

Το 1999, κάποιοι DJs, φίλοι του αδελφού της, της ζήτησαν να ηχογραφήσει ένα demo του «Opa Opa», έτσι ζήτησε να το τραγουδήσει μαζί με έναν παιδικό της φίλο, τον Νίκο Παναγιωτίδη, με τον οποίο σχημάτισε τους Antique σε ηλικία δεκαεπτά ετών. Το πρώτο single του συγκροτήματος με τίτλο «Ώπα Ώπα» έγινε πλατινένιο και έγινε μεγάλη επιτυχία σε όλη την Σκανδιναβία. Στο διαγωνισμό της Eurovision του 2001, οι Antique κατέκτησαν την τρίτη θέση με το τραγούδι «I Would Die for You», σε μουσική Νίκου Τερζή και στίχους Αντώνη Παππά. Το single έγινε δύο φορές πλατινένιο στην Ελλάδα, εκτοξεύοντας την καριέρα του group στη χώρα. Επίσης, έγινε μεγάλη επιτυχία το καλοκαίρι στα ευρωπαικά clubs και ηχογραφήθηκε σε πολλές γλώσσες.

Μετά τη διάλυση του συγκροτήματος, η Έλενα κυκλοφόρησε το «Αναπάντητες Κλήσεις» το Δεκέμβριο του 2003, το οποίο ηχογραφήθηκε και πάλι στα Αγγλικά. Το τραγούδι έγραψε ο Χρήστος Δάντης αποκλειστικά για εκείνη. Το τραγούδι σημείωσε τεράστια επιτυχία σε Ελλάδα και Κύπρο τόσο στα ραδιόφωνα όσο και στα επίσημα charts. Τελικά, μετά από πολλές εβδομάδες παραμονής στα charts, το single έγινε χρυσό, δίνοντας στην Έλενα την πρώτη της μεγάλη επιτυχία. Σταθμός στην καριέρα της Παπαρίζου ήταν η eurovision 2005, όπου εκπροσώπησε την Ελλάδα με το τραγούδι My Number One. Κατάφερε να κερδίσει την πρώτη θέση, φέρνοντας για πρώτη φορά στην ιστορία το διαγωνισμό στην Αθήνα. Επίσης, συγκέντρωσε τις περισσότερες ψήφους στα 50 χρόνια του διαγωνισμού.

Έκτοτε, ό,τι ακολουθεί γίνεται επιτυχία. Ακολουθούν τα άλμπουμ: «υπάρχει λόγος» και «βρίσκω το λόγο να ζω», από τα οποία έχουν βγει εξαιρετικά κομμάτια που έγιναν σχεδόν αμέσως πλατινένια. Σήμερα, η Έλενα Παπαρίζου διαμένει στη Γλυφάδα μαζί με τον Τόνι Μαυρίδη, μάνατζερ και παραγωγό της, με τον οποίο είναι αρραβωνιασμένη επί σειρά ετών.

zougla.gr

**Aννα** 15.01.10 12:54

Judi Dench

Πρόκειται για μία από τις πιο αγαπημένες και καταξιωμένες ηθοποιούς, διεθνώς. Ανάμεσα στις πιο σημαντικές της ταινίες περιλαμβάνονται οι «Tea With Mussolini» του Φράνκο Τζεφιρέλι, «Mrs Brown» όπου κέρδισε Χρυσή Σφαίρα, και υποψηφιότητα για Όσκαρ, «A Room with a View» (Βραβείο Bafta), «84 Charring Cross Road», «A Handful of Dust» (Βραβείο BAFTA). Έκανε δύο ταινίες με τον Κένεθ Μπράνα, τις «Henry V» και «Hamlet».

Η Dame Judith Olivia Dench γεννήθηκε στη Βρετανία στις 9 Δεκεμβρίου 1934. Από το 1957 που ξεκίνησε την καριέρα της είχε εκδηλώσει το ενδιαφέρον της σε σαιξπηρικές παραστάσεις όπως Μάκβεθ, Ρωμαίος και Ιουλιέττα και Άμλετ. Για τους ρόλους αυτούς της απονεμήθηκε βραβείο ΒΑFΤΑ ως νεοανερχόμενη ηθοποιός. Αν και οι εμφανίσεις της στη μεγάλη οθόνη δεν ήταν και τόσο συχνές, εντούτοις η ίδια επέλεγε αξιόλογους ρόλους (πρωταγωνιστικούς ή μη), δίνοντάς της τη δύναμη να κατακτήσει κοινό και κριτικούς με την ερμηνεία της.

To 2001, η συγκινητική ενσάρκωση της Άιρις Μέρντοχ στην ομώνυμη ταινία της χάρισε υποψηφιότητα για Όσκαρ και βραβείο BAFTA. Την ίδια χρονιά πρωταγωνίστησε στην ταινία «The Shipping News» του Λάσε Χάλστρομ, ενώ για την ταινία «Chocolat» του ίδιου σκηνοθέτη κέρδισε υποψηφιότητα για Όσκαρ. Το Όσκαρ (Β' Γυναικείου Ρόλου) ήρθε με την ερμηνεία της στη ρομαντική κομεντί «Queen Elizabeth».

Η πρώτη της εμφάνιση ως Μ, επικεφαλής του Μ16 και αφεντικό του 007, έγινε το 1995 με την ταινία «Golden Eye» και συνεχίζεται μέχρι την πιο πρόσφατη ταινία της σειράς «Casino Royale». Πρόσφατα την είδαμε στην ταινία του Στίβεν Φρίαρς «Mrs Henderson Presents» στον ομώνυμο ρόλο, για τον οποίο το 2005 ήταν υποψήφια για βραβείο Όσκαρ και Χρυσή Σφαίρα. Από το 1971, ήταν παντρεμένη με τον ηθοποιό Michael Williams, ο οποίος απεβίωσε το 2001. Είναι η μητέρα της ηθοποιού Finty Williams.

zougla.gr

**Aννα** 15.01.10 12:55

To deserve Bette Midler!

Το πραγματικό της όνομα δεν διαφέρει από το όνομα με το οποίο την ξέρουμε. Η Εβραϊκής καταγωγής Bette Midler γεννήθηκε στη Χονολουλού την 1η Δεκεμβρίου του 1945. Αποφοίτησε από το Radford High School το 1963 και στη συνέχεια φοίτησε στο τμήμα θεάτρου σε ένα Πανεπιστήμιο της Χαβάη, πριν πιάσει δουλειά σε ένα κονσερβοποιείο Ανανά. Πολύ γρήγορα όμως άφησε αυτή τη δουλειά για να μετακομίσει στη Νέα Υόρκη προκειμένου να δοκιμάσει την τύχη της στο θέατρο και το τραγούδι βαδίζοντας στα αχνάρια της εν μέρει συνονόματής της Bette Davis. Έτσι έπιασε δουλειά σε ένα nightclub όπου γνώρισε τις Andrew Sisters και τον Barry Manilow.

Στη συνέχεια η Bette Midler εμφανίστηκε στο Broadway, αρχικά σαν χορεύτρια στο "Βιολιστή Στη Στέγη", ωστόσο πολύ γρήγορα κέρδισε ένα βασικό ρόλο. Στις αρχές της δεκαετίας του '70 εμφανίστηκε στο Tonight Show του David Frost και σε διάφορα Nightclubs του Manhattan και της Νέας Υόρκης. Το πρώτο της δισκογραφικό συμβόλαιο το υπέγραψε με την Atlantic Records και το 1972 κυκλοφόρησε το πρώτο της άλμπουμ «The Divine Miss M». Το 1973 η Bette Midler κέρδισε το πρώτο της Grammy και το 1979 ενσάρκωσε την αείμνηστη Janis Joplin πρωταγωνιστώντας στην ταινία «The Rose» κερδίζοντας υποψηφιότητα για Oscar και ένα Grammy για το ομώνυμο τραγούδι που το 1980 μπήκε στα δέκα πρώτα της Αμερικής.

Κατά τη διάρκεια της καριέρας της στον κινηματογράφο έπαιξε βασικούς ρόλους σε πολλές ταινίες μεταξύ των οποίων στην κωμωδία του Walt Disney «Down and Out in Beverly Hills» καθώς και στο φιλμ «Ruthless People». Λίγο αργότερα ίδρυσε δική της εταιρία παραγωγής. Στις 16 Δεκεμβρίου του 1985 παντρεύτηκε στο Las Vegas τον ηθοποιό Martin von Haselberg. Ένα χρόνο αργότερα γεννήθηκε η κόρη τους Sophie Fredrica Alohilani την οποία και υπεραγαπά. Το 1992 κέρδισε άλλη μια υποψηφιότητα για το ρόλο της στο φιλμ «For The Boys» Ένα χρόνο αργότερα και για έξι εβδομάδες εμφανίστηκε στο Radio City Music Hall δίνοντας τα «Experience the Divine concerts» τα εισιτήρια των οποίων εξαντλήθηκαν σε χρόνο μηδέν. Αποσπάσματα από τις συναυλίες της αυτές κυκλοφόρησαν μάλιστα σε cd.

Το 1995 η Bette Midler ενσάρκωσε έναν από τους χαρακτήρες στο φιλμ «Get Shorty». Την επόμενη χρονιά συνεργάστηκε με την Diane Keaton στην κωμωδία «The First Wives Club». Την ίδια χρονιά κυκλοφόρησε το «Bette Of Roses» που γνώρισε μεγάλη εμπορική επιτυχία. Στην Ελλάδα έγινε πολύ γνωστό το remix του «to deserve you». Από το 2000 μέχρι σήμερα, η Bette Midler έκανε τη μεγάλη στροφή προς την τηλεόραση παρουσιάζοντας σειρά από ημίωρα επεισόδια βασισμένα στην δική της ζωή.

zougla.gr

**Aννα** 15.01.10 12:57

Anouk: Nobody's wife?

Την γνωρίσαμε για πρώτη φορά το 1998 με την ομώνυμη επιτυχία. Παρόλο που στην Ελλάδα έμεινε γνωστή μόνο με αυτό στην Ευρώπη θεωρείται μια από τις πιο επιτυχημένες performer.

H Anouk Teeuwe (που έκανε πολύ καλά να κόψει το όνομά της), γεννήθηκε στη Δανία στις 8 Απριλίου του 1975. Η μητέρα της τραγουδούσε blues. Η μικρή Anouk την ακολουθούσε σε εκδηλώσεις και πάρτι ως δεύτερη φωνή. Συμμετείχε ενεργά σε μικρά συγκροτήματα κάτι που της έδωσε την ευκαιρία να ακουστεί από παραγωγούς δισκογραφικών εταιριών της Δανίας. Το ντεμπούτο άλμπουμ της «Together Alone» έγινε τεράστια επιτυχία σε Ευρώπη και Αμερική, χαρίζοντας της δύο βραβεία (best single: nobody's wife / award for best newcoming artist)

Από τότε μέχρι σήμερα κυκλοφόρησε συνολικά επτά ποπ- ροκ άλμπουμ. Στην κυκλοφορία του nobody's wife, η Anouk είχε ήδη φύγει από το γάμο της με τον Edwin Jansen. Παρόλα αυτά δεν κράτησε την υπόσχεσή της και σήμερα είναι παντρεμένη με τον μάνατζερ και παραγωγό της Remon Stotijn, καθώς και μητέρα τριών παιδιών.

zzougla.gr

Γυναίκες με δράση

Γυναίκες με δράση

Ρίτα Σακελλαρίου

Indira Gandhi

Φρειδερίκη

Ρένα Βλαχοπούλου

Απ: Γυναίκες με δράση

Ρίτα Αμπατζή: για μια τσαχπίνα μερακλού

Απ: Γυναίκες με δράση

Απ: Γυναίκες με δράση

Απ: Γυναίκες με δράση

Απ: Γυναίκες με δράση

Απ: Γυναίκες με δράση