Μέ μιά μελωδία...

Κάπως έτσι θα περάσει αυτή η μέρα. Με μελωδίες που στοιχειώνουν τη μέρα. Με ένα τραγούδι και σκέψεις για ένα καλύτερο αύριο. Κάτι καλύτερο από το γκρίζο σήμερα, από την μονοτονία της συνήθειας...
Ψάξε και βρες τι σε πληγώνει, τύλιξε το σε φανταχτερά γυαλόχαρτα και κλείδωσέ το μέσα σε ένα κουτάκι. Και μετά ξέχνα το! Όχι, δεν επουλώνονται έτσι οι πληγές. Έτσι απλά καλύπτονται εγκλήματα ψυχής...
Μερικές φορές είναι καλύτερα να κρεμάμε τους φόβους μας στον απέναντι τοίχο και να τους αντικρίζουμε κατάματα. Όσο κι αν πονάμε...όσο κι αν ντρεπόμαστε...
Τι κι αν δεν σκεφτόμαστε σας τους άλλους; Αυτή είναι η μαγεία! Αυτό είναι το "δικό" μας. Αυτό θα μας σώσει, κάποια στιγμή στο μέλλον...
Κι όταν ξημερώσει όλα θα έχουν αλλάξει, ακόμα και η ώρα! Όλα θα έχουν αλλάξει στο μυαλό σου! Φτάνει μόνο να το θελήσεις...